Happily ever after?

Έχοντας πει ήδη λίγα πράγματα για την ιστορία του μικρού καραβιού σήμερα θα μιλήσουμε για παραμύθια. Βασικά θα μιλήσουμε για άσχημα τέλη σε παραμύθια. Έτσι, να 'ναι λίγο ενδιαφέρον.

Όσο διαβάζετε τα παρακάτω επιβάλλεται να ακούτε αυτό το κομμάτι.

Ας αρχίσουμε με την Μικρή Γοργόνα. Στην εκδοχή του Disney η Μικρή Γοργόνα έχοντας βγάλει πόδια και έχοντας πάρει πίσω την φωνή της παντρεύεται τον βασιλιά. Παρένθεση. Η μελωδία που τραγουδάει η Άριελ μου θυμίζει το Nude των Radiohead. Κλείνει η παρένθεση. Στον αυθεντικό μύθο όμως, η Μικρή γοργόνα δεν παντρεύεται τον πρίγκιπα. Εκείνος προτιμάει μια άλλη πριγκίπισσα. Μετά της δίνεται ένα μαχαίρι για να τον σκοτώσει αλλά αυτή επιλέγει να πέσει στην θάλασσα και να γίνει ένα με τον αφρό. Ωραία δεν αρχίσαμε;


Συνεχίζουμε με την Κοκκινοσκουφίτσα. Εδώ υπάρχουν πολλές εκδοχές. Αυτή που λέγεται συνήθως είναι ότι ο Λύκος τρώει την γιαγιά και την Κοκκινοσκουφίτσα και ενώ κοιμάται, ένας κυνηγός τις βγάζει από την κοιλιά του και τον σκοτώνει ή στο ακόμα πιο ανάλαφρο τέλος δεν τον σκοτώνει αλλά τον γεμίζει με πέτρες. Η "αληθινή" ιστορία βέβαια σταματάει πιο νωρίς. Δεν υπάρχει ούτε κυνηγός αλλά ούτε και γιαγιά. Δηλαδή υπάρχει αλλά δεν εμφανίζεται. Η κοκκινοσκουφίτσα ρωτάει τον λύκο για το πως θα πάει στην γιαγιά της (λες και ξέρει ο λύκος, τι χαζό κορίτσι!) και εκείνος λίγο αργότερα την τρώει με το μήνυμα της ιστορίας να είναι απλό. Μη μιλάς σε αγνώστους. Ξέρω δεν μείνατε ευχαριστημένοι. Γι' αυτό θα σας πω και κάποιες άλλες εκδοχές. Μία εκδοχή λέει ότι ενώ ο λύκος έφαγε την γιαγιά, χρησιμοποίησε τα εντόσθια της για να φτιάξει ξανά την κλειδαριά στην πόρτα. Μετά ήρθε η Κοκκινοσκουφίτσα και επειδή πεινούσε, ο Λύκος ως γιαγιά της, της πρόσφερε να φάει. Της έδωσε λοιπόν ρύζι (τα δόντια της), κρέας (τα σαγόνια της) και να πιει κρασί (το αίμα της). Στη συνέχεια η κοκκινοσκουφίτσα έβγαλε τα ρούχα της κάνοντας στριπτίζ (ΓΙΑ ΠΟΙΟ ΛΟΓΟ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΣΤΡΙΠΤΙΖ ΣΤΗΝ ΓΙΑΓΙΑ ΣΟΥ;), ξάπλωσε στο κρεβάτι με τον λύκο και τότε κατάλαβε ότι δεν είναι η γιαγιά της και έτρεξε να φύγει. Φυσικά την έφαγε.


Συνεχίζουμε με ένα ακόμα παραμύθι των αδελφών Γκριμ (δεν ξέρω που την βρίσκουν τόση κακία μέσα τους), τον Αυλητή του Χαμελίν. Η σύγχρονη ιστορία λέει πως συμφώνησε με ένα χωριό να διώξει όλους τους αρουραίους με τον μαγικό του αυλό έναντι πληρωμής. Τελικά διώχνει τους αρουραίους αλλά οι χωρικοί δεν πληρώνουν, γι' αυτό διώχνει και τα παιδιά που μετά τα επιστρέφει αφού οι χωρικοί του έδωσαν τα χρήματα. Στην ορίτζιναλ εκδοχή τα παιδιά δεν σώζονται αλλά πνίγονται στη θάλασσα όλα εκτός ενός αγοριού ανάπηρου. Μελετητές μάλιστα λένε ότι υπάρχουν και  υποδηλώσεις παιδοφιλίας σε αυτό το παραμύθι.


Η αγαπημένη μου ιστορία όσον αφορά το σκοτεινό τέλος είναι μάλλον αυτή της Ωραίας Κοιμωμένης. Στην διασκευή η Ωραία Κοιμωμένη τρυπάει το δάχτυλό της, κοιμάται για πόσα χρόνια και στο τέλος που ο πρίγκιπας την φιλάει, αυτή ξυπνάει. Στην αρχική εκδοχή όμως δεν γίνεται έτσι. Ο πρίγκιπας βλέποντας την πριγκίπισσα να κοιμάται, τι άλλο να κάνει; Την βιάζει. Αυτή μένει έγκυος και  9 μήνες μετά ενώ ακόμα κοιμάται γεννάει δύο παιδιά. Τελικά ξυπνάει γιατί το ένα μωρό πιπίλιζε το δάχτυλο της και έβγαλε το κομμάτι λιναριού που την κρατούσε στον ύπνο.


Επόμενο παραμύθι που θα ασχοληθούμε είναι αυτό με τον Χάνσελ και την Γκρέτελ. Τα δυο παιδιά εφόσον οι γονείς τους τα εγκατέλειψαν γιατί δεν είχαν να τα ταΐσουν, καταλήγουν σε ένα σπίτι με γλυκά, εκεί η κακιά μάγισσα είναι έτοιμη να τα φάει αλλά αυτά δραπετεύουν ρίχνοντας τη στη φωτιά και γυρίζουν σπίτι με πολλά γλυκά για να ζήσουν μόνο με τον πατέρα τους καθώς η μητέρα πέθανε από τις τύψεις της εγκατάλειψης. Στην πρώτη γαλλική εκδοχή αντί για κακιά μάγισσα έχουμε διάβολο. Τα παιδιά πάνε να τον ξεγελάσουν αλλά αυτός το καταλαβαίνει και φέρνει έναν τρίποδα πριονίσματος για να τα σφάξει. Τα παιδιά προσποιούνται πως δεν ξέρουν πώς να κάτσουν γι' αυτό η γυναίκα του διαβόλου πάει να τους δείξει. Τότε τα παιδιά τής κόβουν το κεφάλι και γλιτώνουν. Σε άλλες γερμανικές εκδοχές που έχουμε την κακιά μάγισσα, αυτή στο τέλος τρώει τα παιδιά.


Συνεχίζουμε με ένα από τα χειρότερα για μένα παραμύθια, που (δεν) κρύβει πολύ μίσος: την Σταχτοπούτα. Στην μοντέρνα εκδοχή είναι φυσικά καλύτερο. Δείχνει και η Σταχτοπούτα την ανωτερότητα της. Ο μύθος είναι πολύ παλιός όμως με ρίζες από την αρχαία Ελλάδα ως "Ροδόπις" και αρχαία Κίνα ως "Yeh-Hsien". Έτσι σε άλλες πιο σκοτεινές εκδοχές δείχνει και το πόσο εκδικητική είναι. Στην ιστορία των αδερφών Γκριμ οι αδερφές της Σταχτοπούτας κόβουν τα δάχτυλα τους για να χωρέσουν στο γοβάκι ύστερα από εντολή της μητριάς και όλα αυτά με πολύ λεπτομερή περιγραφή. Ενώ σε άλλες εκδοχές ο πρίγκιπας το καταλαβαίνει από το αίμα, σε αυτή των Γκριμ του το λένε δύο περιστέρια που αργότερα βγάζουν τα μάτια των αδελφών και καταλήγουν τυφλές ζητιάνες. Επίσης στην ιστορία των Γκριμ δεν είναι νεράιδα αυτή που την μεταμορφώνει αλλά ένα δέντρο που φύτρωσε στον τάφο της πραγματικής της μητέρας και ποτιζόταν από τα δάκρυα της Σταχτοπούτας.



Πάμε στην ιστορία της Χιονάτης. Ο Ντίσνευ ευτυχώς από τη μία έκρυψε πολλά πράγματα σχετικά με τις πρώτες εκδοχές. Από την άλλη όμως, στην ταινία του έχει κάποιες από τις πιο τρομακτικές σκηνές που βλέπουν τα μικρά παιδιά όπως την μεταμόρφωση της βασίλισσας σε κακάσχημη γριά που αργότερα πέφτει από τον γκρεμό μέσα στην καταιγίδα. Στην κανονική εκδοχή η βασίλισσα δεν ζητάει την καρδιά της Χιονάτης αλλά το συκώτι της και τα εντόσθια της για να τα φάει για βραδινό! Επίσης η Χιονάτη δεν ξυπνάει από μαγικό φιλί αλλά από τα τραντάγματα που νιώθει καθώς ο πρίγκιπας την κουβαλάει με το άλογο του στο κάστρο του για να κάνει σεξ μαζί της. Οι πηγές μου δεν διευκρίνισαν αν κατάλαβε ότι είναι ζωντανή ή είναι νεκρόφιλος αλλά λένε κάτι πιο αστείο. Η Χιονάτη στην αρχή της ιστορίας είναι 7 χρονών οπότε το πολύ να μεγάλωσε δύο χρόνια άρα ο πρίγκιπας εκτός αν είναι δεκάχρονος είναι σίγουρα παιδόφιλος. Τέλος υπάρχουν εκδοχές που η κακιά βασίλισσα βασανίζεται και την αναγκάζουν να φορέσει κάτι κόκκινα καυτά μαγικά παπούτσια που την κάνουν να χορέψει μέχρι θανάτου κάτι που θυμίζει και την παρακάτω ιστορία.

Την ιστορία του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν με τα κόκκινα παπούτσια. Το κορίτσι φοράει τα παπούτσια παρότι της είπαν να μην τα βάλει και αυτά την κάνουν να χορεύει τόσο πολύ που δεν μπορεί να το ελέγξει για να τα βγάλει. Φεύγει από το χωριό, πηγαίνει στο δάσος χορεύοντας ασταμάτητα και αφού έχει αρχίσει να εξαντλείται και να κλαίει λέει σε έναν ξυλοκόπο να την γλιτώσει. Αυτός της κόβει τα πόδια και τα πόδια φεύγουν χορεύοντας στα κόκκινα παπούτσια. Δεν πιστεύω να πιστέψατε πως το κορίτσι έζησε μετά καλά έστω χωρίς πόδια. Όταν γύρισε στο χωριό προσευχήθηκε στον Θεό να την πάει κοντά στου γονείς της γιατί ήταν και ορφανή και πέθανε. Κάτι σαν το τέλος από το Κοριτσάκι με τα σπίρτα που πέθανε ορφανή μέσα στο κρύο.


Και μιας και είπα παραμύθια που και στις τελευταίες τους εκδόσεις είναι αρκετά φρικτά πάμε στην ιστορία του Πιστού Ιωάννη. Αναφέρεται σε έναν υπηρέτη, τον Ιωάννη, ο οποίος είχε αναλάβει τη φύλαξη και την προστασία με κάθε τρόπο ενός βασιλιά, ακόμα και αν χρειαζόταν να δώσει τη ζωή του. Σε κάποια φάση ο πιστός Ιωάννης γίνεται θύμα μιας κατάρας, και μετατρέπεται σε πέτρα. Ο βασιλιάς οδύρεται για τον χαμό του και φωνάζει πως θα έκανε τα πάντα για να τον έφερνε ξανά πίσω. Τότε η πέτρα λέει στον βασιλιά "Μπορείς αν θέλεις, αρκεί να θυσιάσεις ό,τι πολυτιμότερο έχεις.". Ο βασιλιάς δέχεται, και η πέτρα του λέει πως πρέπει να κόψει με τα ίδια του τα χέρια τα κεφάλια των παιδιών του και να αλείψει την πέτρα με το αίμα τους. Ο βασιλιάς αποκεφαλίζει τα παιδιά του και πασαλείβει με το αίμα τους την πέτρα, η οποία ζωντανεύει και μετατρέπεται ξανά στον πιστό Ιωάννη! Τελικά τα παιδιά ζωντανεύουν ξανά κι αυτά με τη σειρά τους, και έζησαν αυτοί καλά, ενώ εμείς έχουμε μείνει με το στόμα ανοιχτό ύστερα από τέτοιο λουτρό αίματος!


Για το τέλος άφησα ένα παραμύθι που η αναθεωρημένη εκδοχή δεν το κάνει να το λες καλό μιας και λέγεται...κρατηθείτε...Το κορίτσι χωρίς χέρια. Στην νέα εκδοχή ο διάβολος προσφέρει σε έναν άντρα πλούτο με αντάλλαγμα να του δώσει ότι βρίσκεται πίσω από τον μύλο του. Ο άντρας νομίζοντας ότι είναι μια μηλιά δέχεται αλλά τελικά ήταν η κόρη του. Ο διάβολος προσπαθεί να την πάρει αλλά δεν μπορεί επειδή είναι ιδιαίτερα αγνή γι' αυτό και απειλεί ότι θα πάρει τον πατέρα εκτός αν η κόρη αφήσει τον πατέρα να της κόψει τα χέρια. Έτσι και γίνεται. Σκεφτείτε τώρα ότι αυτή είναι η νέα εκδοχή. Σε παλιότερες έχουμε την κόρη να κόβει μόνη της τα χέρια της για να σταματήσει ο αδερφός της να θέλει να την βιάσει ή τον πατέρα να της τα κόβει επειδή αυτή αρνείται να κάνει σεξ μαζί του.



Φυσικά δεν είναι τα μόνα παραμύθια που έχουν άσχημο τέλος στις παλιές εκδοχές (Ραπουνζέλ, Χρυσομαλλούσα, Ψεύτης Βοσκός) ή και στις τελευταίες τους (Μολυβένιος Στρατιώτης) αλλά διάλεξα τα πιο πικάντικα και λεπτομερή.

Όλα αυτά τα παραμύθια πάντως έχουν κάποιο ηθικό δίδαγμα. Για παράδειγμα το παραμύθι του Χάνσελ και της Γκρέτελ αποτελούσε καταγγελία για τις κοινωνικές δομές της εποχής: Τα παιδιά εγκαταλείπονται στο δάσος από τους ίδιους τους γονείς τους, λόγω του υποσιτισμού. Φυσικά όμως δεν γίνεται να λες τέτοια πράγματα στα παιδιά.

Κάτι άλλο που αξίζει αναφοράς είναι ότι στα περισσότερα παραμύθια οι καλοί είχαν ξανθά μαλλιά και οι κακοί μαύρα. Αυτό συναντάται κυρίως γιατί τα παραμύθια είναι γερμανικά και αυστριακά και έδειχναν ως καλό τον εαυτό τους. Ένα πολύ καλό παράδειγμα επίσης είναι αυτό της Στρουμφίτας που την φτιάχνει ο Δρακουμέλ μελαχρινή για να κατασκοπεύσει τα Στρουμφάκια και ύστερα ο Μπάμπα-Στρουμφ όταν την κάνει καλή γίνεται ξανθιά. Παρένθεση. Πολλοί πιστεύουν ότι τα Στρουμφάκια λέγονται κανονικά Σμερφς. Κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Σμερφς λέγονται στα αγγλικά. Στα βελγικά (γαλλικά) λέγονται κανονικά Στρουμφς. Κλείνει η παρένθεση. Πλέον που υπάρχουν παραμύθια και ταινίες για περισσότερους λαούς (Μουλάν, Ποκαχόντας, Ηρακλής) έχουμε φυσικά και μελαχρινούς καλούς ήρωες αλλά πάλι δυσκολευόμαστε λίγο να βρούμε ξανθούς κακούς.

Πιστεύω πως ήταν πολύ ενδιαφέρον το σημερινό ποστ. Κλείνω με μια αγαπημένη μου φράση

Τα παραμύθια είναι για να κοιμούνται τα παιδιά και να ξυπνάνε οι μεγάλοι.


*πηγή το google με αναζήτηση gruesome fairy tales origin και το φονικό κουνέλι για την ιστορία του πιστού Ιωάννη.

Αστείο

Θυμάμαι μικρή έβλεπα ένα επεισόδιο του Dexter. Όχι του serial killer που όλοι αγαπάμε. Του Dexter με το εργαστήριο. Σε εκείνο το επεισόδιο η μαμά του Dexter είχε φωνάξει έναν κλόουν γιατί είχε γενέθλια η αδερφή του Dexter αν θυμάμαι καλά. Αυτός ο κλόουν έλεγε συνεχώς ένα αστείο και γελούσαν όλοι εκτός από τον Dexter. Το αστείο που έλεγε ήταν το εξής:
-Γιατί το 6 φοβάται το 7;
-Γιατί το 7 έφαγε το 9.

Χωρίς να καταλαβαίνω το αστείο το επαναλάμβανα και νόμιζα πως δεν υπήρχε αστείο μιας και το Dexter's Laboratory στηριζόταν στο πόσο χαζούς και ενοχλητικούς θεωρούσε όλους τους υπόλοιπους ο μικρός επιστήμονας Dexter, συμπεριλαμβανομένου του κλόουν και της αδερφής του που είχε και το πάρτι.

Τελικά, πέρυσι νομίζω, κατάλαβα το αστείο. Το θέμα είναι πως δεν μεταφράζεται και αυτοί που έκαναν την μεταγλώττιση προτίμησαν να βάλουν κάτι που δεν βγάζει νόημα παρά να βάλουν κάποιο άλλο δικό τους αστείο.

-Why is 6 afraid of 7?
-Because 7,8,9.

(Seven ate nine.)

Bot

Το blog μου έχει τόσες λίγες επισκέψεις που πλέον bots προσφέρονται να με βοηθήσουν.

Χιούμορ

Ο παρακάτω διάλογος συμβαίνει πολύ συχνά.


- Για μένα το καλύτερο χιούμορ είναι το βρετανικό.
- Το βρετανικό είναι χάλια.
- Το βρετανικό χιούμορ είναι καμένο.
- Όχι, είναι από τα χειρότερα. Είναι κρύοι.
- Τι έχεις δει από βρετανικό χιούμορ και δεν σ' άρεσε;
- (...)
- Έχεις δει I.T. Crowd και δεν σου άρεσε;
- Όχι.
- Έχεις δει Black Books; Έχεις δει Misfits;
- Όχι.
- Έχεις δει Office, Extras;
- Όχι.
- Έχεις δει Shawn of the Dead, Hot Fuzz; Spaced;
- Όχι.
- Έχεις δει τίποτα από Dylan Moran, Simon Pegg, Ricky Gervais, Jimmy Carr, Eddie Izzard;
- Όχι.
- Έχεις δει Coupling; Doctor Who;
- Όχι.
- Έχεις δει Mr. Bean.
- Ναι.
- Δεν σου αρέσει;
- Μου αρέσει.


* Όταν ρωτάω και για το Brainiac τους αρέσει κι αυτό ενώ με το Top Gear υπάρχουν διάφορες απόψεις.
** Από τους Άγγλους stand-up κωμικούς που ανέφερα οι περισσότεροι έχουν δικό τους χιούμορ ή έχουν μια μίξη αμερικάνικου και αγγλικού γι' αυτό και είναι τόσο πετυχημένοι.
*** Από την άλλη ο Dylan Moran είναι Ιρλανδός αλλά το χιούμορ του είναι σίγουρα βρετανικό.

Αφιέρωμα: Μικρόφωνο

κι όταν λέω μικρόφωνο εννοώ οποιαδήποτε αναλογική ή ψηφιακή αλλαγή στον ήχο της φωνής. Μπορεί να είναι harmonica mic, μπορεί μεγάφωνο, μπορεί να είναι και μέσω υπολογιστή. Όπως και να 'χει, εγώ όταν τραγουδάω αυτά τα τραγούδια αλλάζω και την φωνή μου.

Επίσης στα:

Gazpacho - Mesmer
Muse - Forced In
Muse - Host
The Mars Volta - Cassandra Gemini
The Mars Volta - Ilyena
Tool - Eulogy
Tool - Rosetta Stoned
Tool - Stinkfist
Jack White - I'm Shakin'
Gonjasufi - Sniffin'
The White Stripes - Effect and Cause
King Crimson - 21st Century Schizoid Man
Steven Wilson - Index
Red Hot Chili Peppers - Warped
Εγγονόπουλος, Πουλικάκος, Socos - Άνθη

Update

Έκανα κάποια updates σε προηγούμενα ποστς. Ένα είναι στο δεύτερο ποστ για τις πατάτες. Πρόσθεσα κι άλλους τρόπους που απορώ πως τους ξέχασα. Ένα άλλο είναι το δεύτερο ποστ με τον Louie. Έβαλα το βίντεο σε καλύτερη ανάλυση και τέλος σε όλα τα ποστς από το αφιέρωμα πρόσθεσα κείμενο και από μια φωτογραφία.

Αφιέρωμα: Γιουκαλίλι (ουκουλέλε)

Γιουκαλίλι, γιουκουλέλε ή ουκουλέλε είναι μουσικό όργανο από την Χαβάη που μοιάζει με κιθάρα αλλά είναι πιο μικρο και έχει τέσσερις χορδές αντί για έξι. Ήχος πιο γλυκός μερικές φορές σαν ξεκούρδιστος ή κούφιος. Χρησιμοποιείται πιο πολύ στην ρέγκε που δεν μου αρέσει και πολύ αλλά υπάρχουν και τραγούδια σαν τα παρακάτω.

Επίσης στα:


Billy Rose, Lee David - Tonight You Belong To Me
Beirut - Elephant Gun
Beirut - Discography
Eddie Vedder - Can't Keep
Eddie Vedder - Ukulele Songs (album)
Israel Kamakawiwo' ole - Somewhere Over the Rainbow/What a Wonderful World
The Who - Blue, Red and Grey
Queen - Good Company
Pearl Jam - Soon Forget
Panic! At The Disco - Have Friends in Holy Spaces
Leon - The Real Elevator
Jason Mraz - Who Needs Shelter
Matt "Chainsaw" Chaney - Donuts, Go Nuts!

Πονάνε τα μάτια μου

Νομίζω ότι χρυσαύγουλα και χριστιανοταλιμπάν είναι σε μυστικό διαγωνισμό για το ποιος είναι πιο ανορθόγραφος. Τα ρεκόρ συνεχώς καταρρίπτονται.

Emoticons

Είμαι κορίτσι γι' αυτό χρησιμοποιώ συνέχεια emoticons (θα τα έλεγα smileys/smilies αλλά εκφράζουν περισσότερα συναισθήματα). Στο Facebook όμως δεν μ' αρέσουν. Έχουν μια θλίψη.

Είτε λυπάμαι, είτε βγάζω τη γλώσσα έξω, είτε εκπλήσσομαι, είτε στραβώνω το στόμα μου, έχω την ίδια έκφραση.

Αφιέρωμα: Γκάιντα (και λοιπές παρόμοιες πίπες)

Λοιπές πίπες εννοώ όλους τους άσκαυλους όπως καραμούζα, ζαμπούνα κλπ αλλά και τα ξύλινα πνευστά που βγάζουν παρόμοιο ήχο όπως η πίπιζα αλλά δεν έχουν σακί. Παρότι υπάρχουν παραλλαγές οργάνων από κάθε χώρα τον ήχο θα τον χαρακτηρίζεις πάντα κέλτικο.

Επίσης στα:


Dropkick Munphys - I'm Shipping Up To Boston
Dropkick Munphys - Discography
Flogging Molly - Amazing Grace (John Newton)
Flogging Molly - Discography
Neutral Milk Hotel - Untitled
Hexvessel - Solomon's Song
KoЯn - Shoots and Ladders
Absu - Tara
The Church - Under The Milky Way

Peter Gabriel - Come Talk To Me

The Darkness - Hazel Eyes
AC/DC - It's a Long Way To The Top (If You Wanna Rock 'n' Roll)
Eminem - Bagpipe From Baghdad

Αφιέρωμα: Σφυρίγματα

Το σφύριγμα δίνει πιο συχνά μια χαρούμενη νότα στα τραγούδια και σε προκαλεί να σφυρίσεις κι εσύ. Όχι δεν έβαλα το Always look on the bright side of life.

Επίσης στα:


Andrew Bird - Fatal Shore
Andrew Bird - Discography
Guns N' Roses - Civil War
Guns N' Roses - Patience
Matt Elliott - Dust Flesh and Bones
Εγγονόπουλος, Πουλικάκος, Socos - Η ύδρα των πουλιών
Calexico - Minas de Cobre (Spiritoso)
Otis Redding - (Sittin' on) The Dock of the Bay
Rammstein - Roter Sand
Rammstein - Engel
Beck - Sissyneck
Father John Misty - Well, You Can Do It Without Me
Gorillaz - Tomorrow Comes Today

Θρίλερ

Πάντα είχα απορία πως μπορούν και παίζουν παιδιά σε κάποιες σκηνές από θρίλερ. Τι είδους εφιάλτες θα έχουν μετά;

σκηνή από το Dexter

σκηνή από το Dexter

σκηνή από το Dexter

σκηνή από το Shutter Island

Η τελευταία εικόνα είναι και η αφορμή αυτού του ποστ. Δεν μπόρεσα να βρω μια καλύτερη φωτογραφία ή ολόκληρη την σκηνή αλλά είναι σοκαριστική. Σε μια στιγμή το κορίτσι είναι και κάτω από το νερό με ανοιχτά τα μάτια υποδύοντας το νεκρό.

Χαιρετισμοί

Προς Socially Awkward Penguins:

Όταν δεν ξέρετε αν πρέπει να πείτε σε κάποιον "γεια" ή "γεια σας" επειδή δεν είναι πολύ μεγάλος αλλά ούτε και στην ηλικία σας, χρησιμοποιήστε τα "καλημέρα/καλησπέρα". Αν πάλι σκέφτεστε πως δεν ταιριάζει ούτε αυτό εξαιτίας της ώρας, πείτε "χαίρετε". Βέβαια κι αυτό στον πληθυντικό είναι αλλά σιγά μην το προσέξει.

Αφιέρωμα: Φυσαρμόνικα

Η φυσαρμόνικα δεν μ' αρέσει. Τα παρακάτω τραγούδια είναι εξαιρέσεις. Σε μερικά ίσως παρασύρθηκα και τα έβαλα επειδή μ' αρέσουν σαν ολότητες και όχι τα μέρη της φυσαρμόνικας.

Επίσης στα:


Bob Dylan - Like A Rolling Stone
Soulsavers - Tonight
The Mars Volta - The Widow
The White Stripes - Hello Operator
Led Zeppelin - Bring It On Home
Led Zeppelin - Nobody's Fault But Mine
The Rolling Stones - Stop Breaking Down
Black Sabbath - The Wizard
The Doors - Roadhouse Blues
La Renga - La Balada del Diablo Y la Muerte
The Beatles - Love Me Do

Louie

Τι κάνει ο πατέρας για την κόρη του.

Ελλάδα, ώρα μηδέν: Λογοκριμένο «Downton Abbey» στην ΕΡΤ!

Αν έχετε ακόμη αμφιβολίες για τη χώρα που ζείτε, απλά παρακολουθείστε κρατική τηλεόραση. Στο «Downton Abbey» που προβλήθηκε χθες από τη ΝΕΤ κόπηκε η σκηνή ενός φιλιού ανάμεσα σε δύο άντρες, με τις ευλογίες μιας κοινωνίας που άγεται και φέρεται πλέον απροκάλυπτα από δυνάμεις που «καθαρίζουν» την ελληνική κοινωνία από οτιδήποτε «διαφορετικό».

Το φιλί που δεν είδαν ποτέ οι Ελληνες τηλεθεατές στο
πρώτο επεισόδιο του «Downton Abbey» στην ΝΕΤ

 Λίγες μόνο ημέρες μετά από τα θλιβερά επεισόδια στο Θέατρο Χυτήριο και τη δήλωση βουλευτή της Χρυσής Αυγής πως «αυτές» οι παραστάσεις «τέλος στην Ελλάδα», η ίδια η κρατική τηλεόραση βρίσκεται πλήρως εναρμονισμένη με την απ' ότι φαίνεται ήδη κραταιά επιστροφή της Ελλάδας σε άλλες πιο σκοτεινές εποχές.
Πώς αλλιώς να εξηγήσει κανείς το γεγονός πως μια από τις σπουδαιότερες τηλεοπτικές σειρές των τελευταίων χρόνων - το «Downton Abbey» - έκανε την πρεμιέρα του στη ΝΕΤ λογοκριμένο, αφαιρώντας ένα φιλί ανάμεσα σε δύο άντρες και εν προκειμένω (για όσους ξέρουν ή έχουν δει ήδη τη σειρά) ανάμεσα στον Τόμας τον υπηρέτη και τον δούκα που επισκέπτεται το Downton Abbey;
Εφτασε λοιπόν η Ελλάδα ήδη ακριβώς εκεί που φοβόμασταν και απλά δεν θέλαμε να το παραδεχθούμε; Σε μια νέα «θαυμαστή» εποχή όπου οτιδήποτε «διαφορετικό» (είτε αυτό έχει να κάνει με τη σεξουαλική ταυτότητα είτε με οτιδήποτε δεν εναρμονίζεται στις αρχές της ελληνορθόδοξης ηθικής και του ελληνικού αίματος) θα κόβεται, θα φιμώνεται, θα πέφτει θύμα προπηλακισμών και βίαιων επιθέσεων;

Ας είμαστε ρεαλιστές. Η απάντηση είναι «ναι». Σε ένα κράτος που μπάζει από παντού και που η ελευθερία της έκφρασης (καλλιτεχνικής και μη) έχει γίνει ήδη βορά πολιτικών κομμάτων που βρίσκονται νόμιμα στη Βουλή και εκπροσωπούν ένα σεβαστό κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας, η διακοπή της παράστασης «Corpus Christi» και το κομμένο φιλί του «Downton Abbey» είναι μόνο η αρχή μιας τραγικής οπισθοδρόμησης που δεν βρίσκει εμπόδιο πουθενά.
Ούτε στο γεγονός πως το Συμβούλιο της Επικρατείας είχε ακυρώσει το 2006 πρόστιμο που είχε επιβληθεί από το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης στο MEGA, τότε για το φιλί του «Κλείσε τα Μάτια», ούτε πως σε μια κοινωνία με συνταγματικούς κανόνες που τηρούνται είναι αδιανόητο να θεωρείται προσβλητική ή ακατάλληλη η παρουσίαση ομοφυλοφιλικής συμπεριφοράς σε τηλεοπτικά, θεατρικά ή κινηματογραφικά έργα.
Φαίνεται όμως πως ό,τι είναι αυτονόητο για μια μικρή μερίδα Ελλήνων, δεν βρίσκει σύμφωνο το μεγαλύτερο μέρος της Ελληνικής κοινωνίας που - ακόμη και αν δεν ψηφίζει ακόμη Χρυσή Αυγή - συμπορεύεται με τις διακηρύξεις της και βρίσκει στις παράνομες πράξεις της τον τέλειο σύμμαχο στον βαθιά ριζωμένο ρατσισμό που πλέον εκφράζεται απροκάλυπτα με τις ευλογίες της Εκκλησίας και των κρατικών λειτουργών.
Σε μια κορύφωση παρόμοιων περιστατικών λογοκρισίας που κατά καιρούς φανέρωσαν το πραγματικό συντηρητικό πρόσωπο του ΕΣΡ αλλά και την «χουντικών διαστάσεων» λειτουργία της κρατικής τηλεόρασης, τώρα πια - με την Ελλάδα στο έλεος του φασισμού - δεν χρειάζεται καν να προκύψουν εκ των υστέρων αντιδράσεις για ένα gay φιλί, αφού αυτό κόβεται πριν την προβολή του.
Κάπως έτσι, όσοι δουν το «Downton Abbey» στη ΝΕΤ δεν θα μάθουν ποτέ την ιστορία του Τόμας (αφού στα επόμενα επεισόδια της σειράς έρχονται και άλλα φιλιά αλλά και ερωτικές περιπτύξεις του με άντρες!), όπως σε λίγο καιρό θα σταματήσουμε να βλέπουμε θεατρικές παραστάσεις με ομοφυλόφιλους ή από αλλοεθνείς ηθοποιούς και σκηνοθέτες και όπως πολύ σύντομα οι διαφορετικές φωνές θα «αυτοφιμώνονται» από το φόβο των βίαιων επιθέσεων.
Και όλα αυτά γιατί χρειάστηκε μια οικονομική κρίση για να φανερωθεί επιτέλους το πραγματικό πρόσωπο της Ελλάδας που δεν σεβάστηκε ποτέ νόμους, μειονότητες και ελεύθερες φωνές, υποδουλωμένη από πάντα, πριν από τον οποιονδήποτε κατακτητή, στην αμορφωσιά, την πλήρη έλλειψη πολιτισμού και την «μη φορολογούμενη» (μην ξεχνιόμαστε!) πιπίλα της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Φτάνοντας ως χώρα, νομοτελειακά, στη «Χρυσή Αυγή» ενός ολοκληρωτικού σκοταδισμού.
Την επόμενη φορά που θα σας έρθει ο λογαριασμός της ΔΕΗ, εκτός από το επαχθές «χαράτσι», σκεφτείτε πως από τα χρήματα σας πληρώνετε για αυτήν ακριβώς την τηλεόραση και τους μισθούς ανθρώπων που, ενώ δεν ενδιαφέρονται για τίποτα, είχαν τη βούληση, τη θέληση και την επιθυμία να ξοδέψουν χρόνο για να κόψουν μια ολόκληρη σκηνή από μια διεθνούς φήμης σειρά προκειμένου να μην διαταραχθεί - προς Θεού! - κανένα λαϊκό αίσθημα.
Και σταματήστε να αναρωτιέστε για το που οδηγείται η Ελλάδα, αφού βρισκόμαστε ήδη σε ένα σχεδόν μη αναστρέψιμο σημείο τρομακτικής οπισθοδρόμησης με σκηνές βίας και σπλάτερ που ξετυλίγονται μπροστά στα μάτια μας χωρίς την παραμικρή «λογοκρισία»!

UPDATE

Πριν λίγο η ΕΡΤ εξέδωσε την εξής ανακοινωση, θέλοντας - προφανώς - να διορθώσει το «λάθος» της, κάνοντας τα πράγματα ακόμη χειρότερα, αφού θεωρεί πως ένα φιλί ανάμεσα σε δύο άντρες μπορεί να προβληθεί μόνο μεταμεσονύκτια (στις 01.00). H απόφαση, σύμφωνα με ρεπορτάζ του Βήματος ανήκει στον ίδιο τον Γενικό Διευθυντή της ΕΡΤ Κώστα Σπυρόπουλο, ο οποίος αναρωτιόμαστε ακόμη γιατί δεν έχει υποβάλλει την παραίτηση του ή γιατί η κυβέρνηση θεωρεί πως μπορεί ακόμη να μένει στη θέση του: 

«Σχετικά με τις συζητήσεις που προκάλεσε η μετάδοση του πρώτου επεισοδίου της ξένης σειράς «Ο ΠΥΡΓΟΣ ΤΟΥ ΝΤΑΟΥΝΤΟΝ» (DOWNTON ABBEY), ο Γενικός Διευθυντής Τηλεόρασης κ. Κώστας Σπυρόπουλος, επισημαίνει τα ακόλουθα: 

Η ερωτική σχέση ανάμεσα στους δύο άνδρες, όπως προκύπτει από τη δραματουργική εξέλιξη,δεν λογοκρίθηκε. Το φιλί δεν μεταδόθηκε λόγω της ώρας προβολής και της αντίστοιχης σήμανσης των προγραμμάτων. 

Στη νυχτερινή επανάληψη η σκηνή θα μεταδοθεί κανονικά, με την αντίστοιχη σήμανση καταλληλότητας των προγραμμάτων. 

Ολα τα επόμενα επεισόδια του πρώτου, δεύτερου και τρίτου κύκλου, θα μεταδοθούν κανονικά Δευτέρα και Παρασκευή στις 22.05».

ΠΗΓΗ

3

είναι πλέον τα εγγεγραμμένα μέλη στο blog.

30

+2 αναρτήσεις έκανα αυτόν τον μήνα.

Κατερίνα Γώγου

Καμιά φορά ανοίγει η πόρτα σίγα σιγά και μπαίνεις.

Φοράς άσπρο κάτασπρο κουστούμι και λινά παπούτσια.

Σκύβεις βάζεις στοργικά στη χούφτα μου

72 φράγκα και φεύγεις.

Έχω μείνει στη θέση που μ’ άφησες

για να με ξαναβρείς.

Όμως πρέπει νά ‘χει περάσει πολύς καιρός

γιατί τα νύχια μου μακρύνανε

κι οι φίλοι (μου) με φοβούνται.

Κάθε μέρα μαγειρεύω πατάτες

έχω χάσει την φαντασία μου

κι όταν ακούω «Κατερίνα» τρομάζω.

Νομίζω πως πρέπει να καταδώσω κάποιον.

Έχω φυλάξει κάτι αποκόμματα με κάποιον

που λέγανε πως είσαι συ.

Ξέρω πως λένε ψέματα οι εφημερίδες,

γιατί γράψανε πως σου ρίξανε στα πόδια.

Ξέρω πως ποτέ δε σημαδεύουνε στα πόδια.

Στο μυαλό είναι ο Στόχος,

το νου σου ε;

"Καμιά Φορά"

Σαχτούρης

Άκου!

σου έλεγα τότε την αλήθεια

την ήξερα τότε την αλήθεια

— Όχι, μου έλεγες

τα πουλιά φυτρώνουν

τα γουρούνια πετάνε

τα λουλούδια περπατάνε

οι άνθρωποι λένε πάντα ψέματα

σου έδειχνα ένα πουλί

έλεγες — Είναι λουλούδι

σου έδειχνα ένα λουλούδι

όχι, έλεγες — Είναι πουλί

κι οι άνθρωποι λένε πάντα ψέματα

τώρα εγώ βλέπω το φεγγάρι

αυτό το σπασμένο σπαστικό

παιδί

που ο Ιούλιος Βερν

έλεγε κάποτε:

— Οι άνθρωποι θα το κατοικήσουν

βλέπω

αυτό το μεγάλο χιονισμένο φέρετρο

που ρίχνουν κάθε μέρα με κρότο

πάνω του πρόκες

κι επιμένουν

να τ' ονομάζουν

ΓΗ

ίσως να είχες δίκιο τότε

γι' αυτό μπόρεσες και έζησες

γι' αυτό μπόρεσα καί έζησα

ΑΥΓΗ

"Ο Άγγλος ζωγράφος και ποιητής 

Dante Gabriel Rossetti 

γράφει με το χέρι μου 

ένα ποίημα."

Αφιέρωμα: Ξυλόφωνο/Glockenspiel

Γλυκό, παιχνιδιάρικο, ιδανικό για νανούρισμα.

Επίσης στα:


Sigur Ros - Se Lect
Bloc Party - Intimacy
Frank Zappa - St. Alfonzo's Pancake Breakfast
The Jimi Hendrix Experience - Little Wing
The Velvet Underground - Sunday Morning
Porcupine Tree - Pure Narcotic
Queens of The Stone Age - The Lost Art of Keeping a Secret
The White Stripes - The Nurse
Minus the Bear - Ice Monster
Minus the Bear - Lotus

Αφιέρωμα: Παλαμάκια

Όταν μπορεί κάποιος να βάλει παλαμάκια σε ένα τραγούδι και να ακούγονται τόσο υπέροχα όπως στο We Suck Young Blood δεν μπορείς παρά να του βγάλεις το καπέλο.

Επίσης στα:


Tom Waits - Satisfied
Massive Attack - Paradise Circus
Muse - I Belong To You (+Mon cœur s'ouvre a ta voix)
Muse - Uprising
Muse - Survival
Cocorosie - The Moon Asked the Crow
Gorillaz - Dirty harry
Radiohead - 15 Step
Jack White - I'm Skakin'
Smog - Somewhere In The Night
The Rapture - How Deep Is Your Love?
Queens Of The Stone Age - Burn The Witch
Hexvessel - Invocation Summoning

Στεναχωριέμαι

γιατί είμαι κορίτσι και δεν συμμετέχετε στο μουσικό αφιέρωμα. Όσο να 'ναι περίμενα από εσένα Ελένη να προτείνεις Gogol Bordelo στο ακορντεόν κυρίως και από εσένα Γιάννη το Orion στο μπάσο.

Δίλημμα #5

Θα προτιμούσατε να είστε τυφλός, μουγκός ή κουφός;

Παίζει ρόλο και αν γεννηθήκατε έτσι ή αποκτήσατε το πρόβλημα στην πορεία.


Αν το έπαθα από ατύχημα διαλέγω τυφλή. Όχι, μουγκή. Όχι, κουφή. Όχι, τυφλή. Δεν μπορώ να διαλέξω. Πώς θα εκφράζομαι αν είμαι μουγκή; Πώς θα ακούω μουσική αν είμαι κουφή; Πώς θα βλέπω τόσες ομορφιές αν είμαι τυφλή; Οι υπόλοιπες αισθήσεις πόσο γρήγορα θα αναπτυχθούν; Δεν θέλω κανένα. Τι; Πρέπει να διαλέξω αναγκαστικά; Σίγουρα δεν διαλέγω τυφλή. Τυφλή και κουφή έχουν να κάνουν και με απολαύσεις. Θα διαλέξω μουγκή.


Αν γεννήθηκα έτσι, είναι πιο εύκολο να διαλέξω. Απορρίπτουμε σίγουρα το κουφός γιατί συνεπάγεται και το μουγκός. Τώρα μουγκός ή τυφλός; Διαλέγω πάλι μουγκή.

Εσείς;

Δίλημμα #4

Θα προτιμούσατε να είστε πιγκουίνος ή χελιδονόψαρο;

Ο πιγκουίνος είναι πουλί που κολυμπάει αντί για να πετάει και το χελιδονόψαρο είναι ψάρι που πετάει που και που.

Εγώ πιγκουίνος. Όπως τους βλέπω, περνάνε ωραία τον χρόνο τους με βουτιές στη θάλασσα και με παρέα. Άσε που αν είσαι ένα ψάρι σαν τον χελιδονόψαρο στην τροφική αλυσίδα, θα είσαι συνεχώς σε κίνδυνο και από άλλα ψάρια και από κανένα πουλί.

Δίλημμα #3

Θα προτιμούσατε να πεθάνετε από το κρύο ή από τη ζέστη.

Αλήθεια σε ποια περίπτωση υποφέρεις περισσότερο. Νομίζω στη ζέστη. Περισσότερες λιποθυμίες που έχεις; Εφόσον το δίλημμα είναι πώς θα πεθάνεις και όχι από τι να επιβιώσεις, θέλεις πολλές λιποθυμίες ή να πεθάνεις γρήγορα; Μάλλον διαλέγω το κρύο. Εσείς;

Δίλημμα #2

Θα προτιμούσατε να σας πέσουν τα μαλλιά ή να σας πέσουν τα δόντια;

Αν είστε άντρας πιστεύω δεν υπάρχει δίλημμα. Διαλέγετε το πρώτο. Υπάρχουν αρκετοί φαλακροί άντρες χωρίς να είναι αντιαισθητικό.

Αν είστε γυναίκα όμως (όπως εγώ) δυσκολεύει. Δεν ξέρω και ιατρικά πόσο κακό κάνει μια μασέλα.

Τι διαλέγετε;

Αφιέρωμα: Μπάσο

Είναι αυτό που σε κάνει να χορεύεις ενώ δεν το ακούς. Στα περισσότερα τραγούδια υπάρχει αυτή η ακολουθία: Το ακούς πρώτη φορά. Δεν δίνεις σημασία στο μπασο. Δεν το προσέχεις καν. -> Το τραγούδι σου έχει κολλήσει και το σιγουτραγουδάς μόνος σου -> Συνειδητοποιείς ότι τραγουδάς τον ρυθμό και τη μελωδία του μπάσου -> Ξαναακούς το τραγούδι και προσέχεις μόνο αυτό.

Επίσης στα:


Tool - Discography
Muse - Hyper Music
Muse - Discography
Red Hot Chili Peppers - Torture Me
Red Hot Chili Peppers - Discography
The Mars Volta - Day of the Baphomets
The Mars Volta - Discography
The Dead Weather - I Can't Hear You
The Dead Weather - Discography
System of a Down - Temper
Queen - Another One Bites The Dust
Metallica - For Whom The Bell Tolls
Led Zeppelin - Dazed And Confused
Nirvana - Come As You Are
Radiohead - The National Anthem

Δίλημμα #1

Θα προτιμούσατε να είστε άνθρωπος με μυαλό χιμπατζή ή χιμπατζής με μυαλό ανθρώπου;

Ως χιμπατζής θα είσαι ο καλύτερος χιμπατζής. Ο ένας και μοναδικός. Οι άνθρωποι θα σε πάρουν να μείνεις μαζί τους και θα σε έχουν σαν βασιλιά. Όλα αυτά όμως μόνο για το θέαμα που προσφέρεις και για τα λεφτά που κερδίζουν από τα show που κάνεις. Αληθινή αγάπη δεν θα γνωρίσεις. Τους υπόλοιπους χιμπατζήδες θα τους βαριέσαι αφόρητα και οι άνθρωποι θα σε αποφεύγουν γιατί όσο έξυπνος και να είσαι θα είσαι χιμπατζής.

Ως άνθρωπος με μυαλό χιμπατζή δεν θα μπορείς να κάνεις τίποτα. Η οικογένεια σου θα σε αγαπάει απλά επειδή είσαι οικογένεια και όλοι οι υπόλοιποι επειδή θα σε λυπούνται. Εσύ όμως δεν θα το καταλαβαίνεις ότι σε λυπούνται ούτε ότι θα είσαι, κακά τα ψέματα, ένα βάρος για τους άλλους. Με το μυαλό χιμπατζή θα νιώθεις απλά την αγάπη που σου προσφέρουν.

Τι διαλέγετε;

Αφιέρωμα: Όργανο

και όταν λέω όργανο εννοώ όλα τα είδη οργάνων (hammond, εκκλησιαστικά κλπ) Έχει έναν ήχο σαν να πατάς όλα τα πλήκτρα μαζί. Σαν να ένωσες πιάνο και φυσαρμόνικα.

Επίσης στα


Muse - Megalomania
Motorpsycho & Ståle Storløkken - Oh, Proteus - A Lament
Deep Purple - Child in Time
Deep Purple - Lazy
Led Zeppelin - Your Time Is Gonna Come
The Rolling Stones - I've Got The Blues
The Animals - House of the Rising Suns
Danger Mouse & Daniele Luppi - Theme of Rome

Amy Kuney

There’s an angel tangled in the telephone lines

Would you say you built our city too high?

Υπάρχουν

γονείς που θεωρούν χαριτωμένο να βγάλουν στο παιδί τους όνομα που να είναι ίδιο με το επίθετο π.χ. Βρεττός Βρεττάκος, Παρασκευάς Παρασκευάς κ.α

και υπάρχουν κορίτσια που προτιμούν το Τασούλα από το Αναστασία.

Δεν νοείται

Αργεντινός που δεν είχε κάποτε στη ζωή του μακρύ μαλλί.

Σχόλια

Είχα ξεχάσει να τα ανοίξω για ανώνυμους. Όχι ότι διαβάζει κανείς.

Λεσβίες

Το 99% είναι άσχημες, αγόρια.

Δίδυμα

Όλα τα αγόρια που έχω γνωρίσει είναι ήσυχα και δεν μιλάνε σχεδόν καθόλου.

Πατάτες

Μπορείς να τις κάνεις στρόγγυλες στο τηγάνι και θα είναι τέλειες.
Μπορείς να τις κάνεις στην φριτέζα και θα είναι τέλειες.
Μπορείς να τις ξεροψήσεις στον φούρνο και θα είναι τέλειες.
Μπορείς να τις κάνεις λεμονάτες στον φούρνο και θα είναι τέλειες.
Μπορείς να τις κάνεις στην σόμπα ή στο τζάκι με αλουμινόχαρτο και μετά βούτυρο, αλάτι, πιπέρι και θα είναι τέλειες.
Μπορείς να τις κάνεις πατατάκης και θα είναι τέλειες.
Μπορείς να τις κάνεις με την φλούδα και θα είναι τέλειες.
Μπορείς να τις κάνεις πατατοκεφτέδες.
Μπορείς να τις κάνεις πουρέ.
Μπορείς να τις κάνεις στη χόβολη.
Μπορείς να τις κάνεις πιροσκί.
Μπορείς να τις κάνεις ογκρατέν.
Μπορείς να τις κάνεις πατατοσαλάτα και πάλι θα είναι τέλειες.
Αλλά όχι γιαχνί ρε μάνα. Την αχρηστεύεις έτσι την πατάτα. Δεν το καταλαβαίνεις; Δεν λέω κι έτσι τρώγεται αλλά στις άλλες συνταγές παίρνει 10 ενώ σε αυτήν 5.

Αφιέρωμα: Τσέλο

Σαν το βιολί αλλά αντί να σε τρυπάει, σε υπνωτίζει. Σε κάνει να χορεύεις. Ή μάλλον να λικνίζεσαι. Πιο ταιριαστή λέξη.

Επίσης στα


Om - Gethsemane
Om - State of Non-Return
Dream Theater - Vacant
Giant Squid  ft. Anneke van Giersbergen - Sevengill (Notorynchus cepedianus)
Giant Squid - Tongue Stones (Megaptera megachasmacarcharias)
Giant Squid - Figura Serpentinata (Pycnopodia sapien)
Giant Squid - Mating Scars (Isurus metridium)
Universe217 - City
Grayceon - Shellmounds
Nirvana - Something in the Way
The Beatles - Eleanor Rigby
Earth - Multiplicity of Doors

Θεσσαλονίκη

Τις ομορφιές σε κάθε τόπο τις βλέπουν μόνο οι τουρίστες. Ακόμα δεν έχουμε καταλάβει πόσο πανέμορφη είναι η νέα παραλία και δεν έχει τελειώσει ακόμα.

Louie

Έχω ξαναβάλει σκηνή από το Louie. Την προηγούμενη φορά τονιζόταν η αντίθεση ενώ τώρα η αντιστροφή των προσδοκιών (reversal of expectations). Ενώ περιμένουμε να της πει πόσο ωραία παίζει αυτός της λέει να σταματήσει για να διαβάσει.
Επίσης λατρεύω την προφορά της Jane. Στο συγκεκριμένο κλιπ φαίνεται όταν λέει "Daddy".

Η σκηνή είναι από το S03E08.
Την Jane την υποδύεται η Ursula Parker.

Αφιέρωμα: Σαξόφωνο

Πολύ θα ήθελα να μάθω σαξόφωνο αλλά δεν πιστεύω ότι το έχω με τα πνευστά. Μου αρέσει το πόσο φουριόζο είναι. Δεν σε αφήνει σε ηρεμία. Πολλές φορές ουρλιάζει. Ακόμα και σε εμφάνιση είναι επιβλητικό.

Επίσης στα


Nicolas Jaar - Keep Me There
The Mars Volta - Tetragrammaton
The Mars Volta - Cassandra Gemini (μετά το 27:00)
The Mount Fuji Doomjazz Corporation - The Admirals Game
Matana Roberts - How Much Would You Cost?
Red Hot Chili Peppers - Subway To Venus
The Rapture - How Deep Is Your Love?
Shantel - Disko Partizani
Radiohead - The National Anthem

Αφιέρωμα: Ακορντεόν

Γιατί μ' αρέσει το ακορντεόν. Η αλήθεια είναι ότι δεν μου πολυαρέσει. Έχω τραύμα από μικρή που κάθε σαββατοκύριακο με ξυπνούσαν ακορντεονοπαίκτες που περνούσαν από την γειτονιά μου παίζοντας ΠΑΝΤΑ το "Σ' αγαπώ γιατί είσαι ωραία". Στο "Gatherer of the Pure" πάντως το λάτρεψα και ήταν η δεύτερη αφορμή όλου του αφιερώματος.

Επίσης στα


Lolek - Have you noticed?
The Doomed Bird of Providence - The Massacre Of The Whole Of The Passengers And Part Of The Crew Of The Sea Horse On Her Homeward Passage From Sydney Part 5
Hexvessel - Are You Coniferus?
Queens Of The Stone Age - Mosquito Song
Yann Tiersen - La Valse d' Amelie
Calexico - Old Man Waltz
Calexico - Accordian Waltz

Αφιέρωμα: Βιολί

Σου τρυπάει την ψυχή. Σε σκίζει στα δύο. Μπορεί να σε ρίξει στην άβυσσο. Δεν μπορώ να σκεφτώ ήχο από βιολί που να μην μου αρέσει. Στα παρακάτω κομμάτια μπορεί να έχω βάλει και βιόλα.

Επίσης στα


Ne Obliviscaris - And Plague Flowers The Kaleidoscope
Ne Obliviscaris - Forget Not
Gazpacho - The Walk Part 1
Gazpacho - Tick Tock Part 2
The Mars Volta - Soothsayer
Λόλεκ - Κεριά
Anathema - Fragile Dreams
Diablo Swing Orchestra - Of Kali ma Calibre
Serj Tankian - Blue (Elect The Dead Symphony)
Procosmian Fannyfidlers - Lingerie
Muse - Undisclosed Desires
Blue October - PRN
Led Zeppelin - Kashmir

Αφιέρωμα: Τρομπέτα

Άλλοτε επαναστατική, άλλοτε παιχνιδιάρικη κι άλλοτε ρομαντική, η τρομπέτα είναι από τα λίγα πνευστά που μπορούν να παίξουν τόσο μεγάλη γκάμα ειδών μουσικής. Γι' αυτό και μου αρέσει. Το τραγούδι των Hexvessel ήταν η αφορμή όλου του αφιερώματος.

Επίσης στα


Shakira - Hips Don't Lie
*shels - Vision Quest
Calexico - Chach
Calexico - Tres Avisos
Calexico - Stray
Red Hot Chili Peppers - Torture Me
Red Hot Chili Peppers - Hump de Bump
The Mars Volta - Tetragrammaton (από το 11:45 και μετά)
The Mars Volta - Miranda That Ghost Just Isn't Holy Anymore
Crippled Black Phoenix - Born in a Hurricane
Ennio Morricone - A Fistful of Dollars Suite (Original Soundtrack)
Muse - Knights of Cydonia
Muse - City of Delusion
Beirut - The Gulag Orkestar
Beirut - Elephant Gun
Rammstein - Te Quiero Puta
The Raconteurs - Many Shades of Black

Δεν ξέρω αν είναι υπόσχεση ή απειλή

Ξεκινάει μεγάλο μουσικό αφιέρωμα.
Ελπίζω να μην μου έρχονται φλασιές ενώ έχουν γίνει οι δημοσιεύσεις.
Μπορείτε να συμμετάσχετε και εσείς.
Οι αναρτήσεις θα γίνονται με ετικέτα "Αφιέρωμα".
Μια σημείωση μόνο. Βάζουμε αυτά που μας αρέσουν και όχι ό,τι ξέρουμε. 

Francoise Nielly

Φθινοπωρινά

Καλοκαιρινά

Λόλεκ

Τι κι αν τελικά δε χαίρομαι

μ' αυτά που θα μου έδιναν χαρά

Τι κι αν με συγκινούν

πράγματα ανούσια για πολλούς

Τι κι αν δεν ήμουνα

κομμάτι ταιριαστό σε κάποιο παζλ

Τι κι αν ξανάκανα

τα ίδια λάθη γι' άλλη μια φορά

Για όλα αυτά απλά αδιαφορώ

αφήστε με να είμαι αληθινός

να είμαι κανενός

Τι κι αν μου τέλειωσε

κι αυτό για πάντα θα μου το κρατάς

Τι κι αν με ήθελες

μ' ατσάλινη αυτοπεποίθηση

Τι κι αν συχνά μελαγχολώ

και έχω γίνει κάπως βαρετός

Κι αν τα τραγούδια μου

δεν είναι δα και συγκλονιστικά

Για όλα αυτά απλά αδιαφορώ

αφήστε με να είμαι αληθινός

να είμαι κανενός

Daniel

We will always be so much more human than we wish to be.

Beyond The Pale

Searching for yourself is like looking for the house you stand in

How could you possibly find it?

It's everywhere

It's all you know

And there are no other points of reference.

Diffidentia (Breaching the Core)

And have you ever had that dream

Where one you love passes away?

And you wake up crying to a world

Where she's long since gone

But you feel the pain

So close

As if she'd died today.

Lilium Cruentus (Deus Nova)

I'm at the line - I see it all

I am Nauticus now

And so much more

I am all you know

I'm at the line - just at the line

An eternity at the blink of an eye

In this place called time

I'm everything

Everywhere

I am all

Omni

"BE"

I feel every mountain

I hear every tree

I know every ocean

I taste every sea (...)

I see every spring arrive

I see every summer thrive

I see every autumn keep

I see every winter sleep (...)

For I am every forest

I am every tree

I am everything

I am you and me

I am every ocean

I am every sea

I am all the breathing "BE"

Martius Nauticus II

Θα μπορούσα να βάλω όλους τους στίχους από το Entropia, το BE, το Remedy Lane, το The Perfect Element, Part 1 ακόμα και από το Road Salt One αλλά δεν θα τα διαβάζατε.

Συμβουλή

Αν θέλετε να φάτε από ένα σουβλατζίδικο/γυράδικο που δεν γνωρίζετε, πάρτε κοτοσουβλάκι.
Ο γύρος μπορεί να είναι χάλια, το χοιρινό σουβλάκι μπορεί να έχει λίπος, το σουτζουκάκι μπορεί να σε πάει στην τουαλέτα, η πανσέτα μπορεί να είναι ξερή, σκληρή ή να έχει κι αυτή λίπος. Μόνο το σουβλάκι κοτόπουλο είναι εγγύηση.

Εξομολόγηση

Μερικές φορές όταν κατεβαίνω τις σκάλες σε μια πολυκατοικία, χαιρετάω τις πόρτες. Αν κάποιος κοιτάει  από το ματάκι θα φρικάρει. Αν πάλι δεν κοιτάει κανείς, δεν έγινε και τίποτα.

Πίτσα

Σκεφτείτε την χειρότερη πίτσα που έχετε φάει. Δεν είναι πάλι πεντανόστιμη;

Ο δρόμος προς την αγάπη

ο 

δρόμος προς την 

αγάπη 

είναι σπαρμένος 

μάτια γατιών 

μεσ' στο σκοτάδι 

και τη σιωπή 

π' απλώνεται γύρω 

σα δίχτυ χαράς 

ο δρόμος προς 

την αγάπη 

είναι νυχτερινός 

πηγαίνει ψηλά 

και φτάνει 

εκεί όπου 

το μπλε 

του κοβαλτίου 

κι ακόμη το κίτρινο 

-του καδμίου- 

δεν είναι πια τα χρώματα 

με τα οποία 

βάφω 

τις ζωγραφιές μου 

αλλά λεπτές 

μουσικές 

άρπας 

κινύρας 

και 

σείστρων 

φυγής 

σείστρων 

φυγής 

σιγής 

γης 

Στα όρη της Μυουπόλεως Ι-ΙΙΙ

Τα κλειδοκύμβαλα της σιωπής

Συμπέρασμα

Δεν υπάρχει τίποτα πιο βαρετό από μια παιδική γιορτή ή ένα παιδικό πάρτυ.

Έρευνα

Η καλύτερη θέση στα λεωφορεία είναι αυτή

η πόρτα δεν ανοίγει ποτέ και έτσι απλώνεις τα πόδια σου.

Γιατί δε χορεύετε ρεεε;

Πηγαίνω σε συναυλίες και βλέπω εικόνες σαν κι αυτήν

Ένα πράγμα μόνο σκέφτομαι