Δευτέρα 2 Δεκεμβρίου 2013

1919



Δεν έχει πλάκα όταν ένας Άγγλος σου μαθαίνει ένα ελληνικό τραγούδι του 1919;



~Αν μ αγαπάς κι είν όνειρο, ποτέ να μην ξυπνήσω,
μες τη γλυκιά τη χαραυγή θέε μου ας ξεψυχίσω.~

Πέμπτη 24 Οκτωβρίου 2013

Είσαι γαμάτος. Ή μήπως εγώ είμαι;


αληθινός διάλογος 

-Μου αρέσουν τα άτομα που σκέφτονται έτσι λίγο πιο περίπλοκα. Πιο επιλεκτικά. Κάνουν δοκιμές.
-Με κοροϊδεύεις;
-Καθόλου. Ίσα ίσα κι εγώ είμαι έτσι σε πολλά πράγματα.
-Α δηλαδή μου κάνεις κοπλιμέντο για να θαυμάσεις τελικά τον εαυτό σου.

Καταλάβατε; Όταν βρίσκουμε κάτι κοινό σε κάποιον και χαιρόμαστε και τον συμπαθούμε ένα κλικ περισσότερο τελικά απλά συμπαθούμε τον εαυτό μας για το συγκεκριμένο χαρακτηριστικό. Ασυναίσθητα προφανώς.

Αυτή ήταν η πρώτη μου φιλοσοφία. 12/10/13 ώρα 00:53

Τρίτη 1 Οκτωβρίου 2013

Μια μέρα στο ΙΚΑ


ίσον μια αιωνιότητα.



* Πήγα 9:20. Είχα το νούμερο 151 ενώ εξυπηρετούσαν το νούμερο 64. Τελικά έφυγα 13:00.

* Άντρες έρχονταν ξυρισμένοι και φεύγανε με μούσια.

* Κόντεψα να τερματίσω στο κινητό ατέρμονο παιχνίδι. Τελικά τέλειωσε η μπαταρία.

* Στο τέλος η δουλειά μου έγινε. Ειδάλλως θα μαθαίνατε ξανά νέα μου από τις ειδήσεις.

Δευτέρα 30 Σεπτεμβρίου 2013

Απλά πράγματα που δεν κάνουν οι Έλληνες



  • Δεν κάθονται από τη μία πλευρά μόνο στις κυλιόμενες.
  • Δεν κάθονται από τη μέσα πλευρά των θέσεων στο λεωφορείο.
  • Δεν αφήνουν τον κόσμο να βγει από τα μμμ πριν μπουν.
  • Δεν σταματάνε πριν τη διάβαση όταν οδηγούν.
  • Δεν περνάνε από τη διάβαση όταν είναι πεζοί.
  • Δεν μαζεύουν τις ακαθαρσίες του σκύλου τους.
  • Δεν κάνουν άκρη στους ποδηλατόδρομους.
  • Δεν τους νοιάζει αν απαγορεύεται το κάπνισμα.

Με ένα δεν σέβονται το καλύπτουμε όλο.

Παρασκευή 27 Σεπτεμβρίου 2013

Διασκέδαση (δεύτερο μέρος)


Κάτι άλλο που έχω παρατηρήσει είναι ότι πολλοί νέοι δεν διασκεδάζουν όταν πάνε "εκεί που πας για να διασκεδάσεις". Προσπαθούν όμως. Το εκβιάζουν. Πηγαίνουν στα clubs φορώντας τα καλά τους ρούχα (τα ρούχα φοράνε αυτούς πιο συχνά) και κάθονται. Κάποιοι δεν χορεύουν γιατί δεν τους βγαίνει, κάποιοι γιατί ντρέπονται και κάποιοι απλά προσποιούνται ότι χορεύουν. Τους πρώτους τους καταλαβαίνω. Στον καθένα βγαίνει ο χορός από μέσα του με άλλον τρόπο. Σε εμένα για παράδειγμα βγαίνει με αυτό και με αυτό. Το να χορέψω με την Rihanna ή όποια άλλη θεωρείται χορευτική δεν θα βγει από μέσα μου. Θα είναι προσποιητό όπως είναι προσποιητό όταν αυτή που ακούει Rihanna κάνει headbanging σε ένα metal κομμάτι. Κάτι τέτοιο δεν θέλω να το κάνω εγώ. Αυτούς που προσποιούνται τους λυπάμαι. Γι' αυτούς που ντρέπονται στεναχωριέμαι.
Το θέμα είναι γιατί πηγαίνουν αν δεν τους διασκεδάζει; Μία απάντηση είναι για την παρέα αλλά και με αυτό δεν συμφωνώ απόλυτα. Δεν θα περάσεις καλά οπουδήποτε αν η παρέα είναι καλή. Στο κλαμπ, στον κινηματογράφο, στη συναυλία δεν εξαρτάται το πώς πέρασες από την παρέα γιατί ουσιαστικά δεν μιλάς και πολύ. Είτε θα χορεύεις, είτε θα βλέπεις την ταινία, είτε θα βλέπεις το συγκρότημα και θα τραγουδάς. Με την παρέα θα περάσεις καλά σε ένα σπίτι, σε μία καφετέρια, σε ένα παγκάκι κ.α. Μια δεύτερη απάντηση στο γιατί πηγαίνουν είναι για να γνωρίσουν κάποιον αλλά δεν θα το αναλύσω αυτό.

Άλλο μέρος είναι οι συναυλίες. Εκεί υπάρχουν οι καθιστοί και οι όρθιοι. Στους όρθιους πάλι οι περισσότεροι προσποιούνται. Μπορεί να διασκεδάζουν ακουστικά αλλά δεν διασκεδάζουν στα αλήθεια με ένα ψεύτικο χοροπηδητό και ένα παλαμάκι. Το κάνουν απλά επειδή το κάνουν και οι υπόλοιποι. Δεν πάνε όμως στους καθιστούς. Στην επόμενη συναυλία θα είναι πάλι στους όρθιους και μπορεί και να παραπονεθούν για κάποιον που χτυπιέται έντονα. Εδώ βέβαια υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που παίζουν ρόλο. Η τιμή του εισιτηρίου που δεν είναι παντού ίδια και το πού θα θέλει η υπόλοιπη παρέα. Αλλά και πάλι γιατί εκβιάζεις τις κινήσεις σου όταν σηκώνεις το χέρι ψηλά; Αν τη νιώθεις τη μουσική με κλειστά τα μάτια και κάτω το κεφάλι απλά κάτσε έτσι και απόλαυσε την. Μη προσπαθείς να διασκεδάσεις με τρόπο που δε σου βγαίνει απλά επειδή βλέπεις ότι άλλοι όντως διασκεδάζουν έτσι. Και φυσικά προς Θεού, μη βγάζεις βίντεο.

Σκεφτόμουν να γράψω περισσότερα, γι' αυτό και έσπασε στα δύο το ποστ αλλά τελικά θα μείνω σε αυτά. Δεν είναι ότι θα απογοητεύσω και κανέναν. Λολ.

Πέμπτη 26 Σεπτεμβρίου 2013

Διασκέδαση (ένα ποστ διαφορετικό από τα άλλα)


Το σημερινό ποστ θα είναι διαφορετικό από τα άλλα. Θα ξεπεράσει κατά πολύ τον μέσο όρο των πέντε σειρών. Θα γράψω για πολλά και θα γράψω χωρίς συνοχή γιατί θα το γράφω όπως το σκέφτομαι.

Αυτή πρέπει να είναι η πρώτη φορά που αναφέρω κάτι από τη ζωή μου έτσι συγκεκριμένα. Μπορεί και να το ξανάκανα. Δεν θυμάμαι. Δεν το κάνω γιατί όσο κι αν μου αρέσει να τα λέω και μου φαίνονται ενδιαφέροντα, δεν έχω καμία όρεξη να διαβάζω άλλα μπλογκς τέτοιου χαρακτήρα (πλην αυτού) και πιστεύω το ίδιο θα ισχύει και για τους άλλους αν και εδώ που τα λέμε υπάρχουν πολλά τέτοια μπλογκς με 700 μέλη και 200 σχόλια ανά ποστ.

Τις προάλλες λοιπόν μέσω δύο ατόμων που έχω συχνές επαφές, βγήκα για καφέ με κάποια παιδιά για πρώτη φορά. Τους ήξερα όλους από το λύκειο αλλά τίποτα παραπάνω. Για κάποιους δεν ήξερα και το όνομά τους. Γενικά όμως δεν είμαι άτομο που συγκρατεί ονόματα. Από την άλλη θυμάμαι πρόσωπα όπως είπα και εδώ.

Αυτό που παρατήρησα είναι το πόσο εκτός ήμουν από άποψη κουλτούρας. Το πρώτο πράγμα που έκαναν μόλις ήρθαν, ήταν να συνδεθούν στο WiFi. Τον κωδικό τον ήξεραν ήδη! Ειδικά ένα άτομο, η Α., πέρασε όλη τη βραδιά, σοβαρά όλη τη βραδιά χωρίς να υπερβάλλω, με το κινητό στο χέρι. Το πιο τραγικό στην όλη εικόνα ήταν το πόσο κοντά το είχε στο πρόσωπο της. Σε ένα σημείο μόνο, στο τέλος, το άφησε κι εγώ τρόμαξα, λέω χάλασε; τέλειωσε η μπαταρία; τι έγινε; και πριν προλάβω να καταλάβω το ξαναέπιασε. Μάλιστα ακόμη και όταν φύγαμε και περπατούσαμε, ήταν πάλι με το κινητό ακόμη και χωρίς WiFi. Δηλαδή αυτό το κορίτσι είπε ότι θα βγει έξω για καφέ, ντύθηκε στολίστηκε (γιατί όντως ντύθηκε και στολίστηκε) για να κάθεται τελικά σε ένα σκαμπό χαζεύοντας στο facebook. Πάλι καλά που δεν είπε στο τέλος κανένα "Χάρηκα που τα είπαμε. Πότε θα ξαναβγούμε;". Φαντάζομαι να μιλάει με κάποιον στο τσατ για ώρα, να της λέει "Τι κάνεις τώρα;" και αυτή να απαντάει ότι έχει βγει έξω για καφέ.

Ένα άλλο θέμα της βραδιάς ήταν αυτό με το check-in. Θα κάνουμε; Ποιος θα το κάνει; Με ποια σειρά θα μπουν τα ονόματα; Πότε να το κάνουμε για να το δουν περισσότεροι; Τι θα γράψουμε από δίπλα; Πώς θα μαζέψουμε πιο πολλά λάικς; Οκ, προφανώς δεν έγιναν στα αλήθεια αυτές οι ερωτήσεις εκτός από τις δύο πρώτες. Αλλά ακόμα και αυτές μου αρκούν. Γιατί να κάνει κάποιος τσεκ ιν επειδή βγήκε για καφέ; Ποιος ο λόγος; Έχει την ανάγκη να δείξει ότι περνάει ωραία; (ακόμα κι αν πέρασε τελικά όλη την ώρα με το κινητό) Δεν μπορώ να σκεφτώ άλλον λόγο αλλά ούτε πιστεύω ότι γίνεται γι' αυτό. Τι είναι; Μόδα; Μάλλον. Τελικά έγινε το τσεκ ιν αλλά χωρίς εμένα μέσα γιατί δεν τους έχω φίλους στο φέισμπουκ. :) Εδώ να αναφέρω ότι παλιότερα είχα κάνει αυτό το πολλ αλλά μάλλον ήταν συγκεκριμένο το δείγμα ανθρώπων που ψήφισε.

Και πάμε στις φωτογραφίες. Μου αρέσουν πολύ οι φωτογραφίες. Οι φυσικές φωτογραφίες. Όταν δεν ξέρεις ότι σε βγάζουν. Με χαμόγελο από γέλιο και όχι με χαμόγελο στημένο. Αυτές που δείχνουν πώς περνάς στα αλήθεια και όταν τις κοιτάς σε κάνουν να θυμάσαι τις στιγμές. Καταλαβαίνω και τις άλλες βέβαια. Μπορεί να έχεις ανασφάλειες και να θέλεις να βγεις όμορφη (μάλλον πλαστική), μπορεί να θέλεις να την κορνιζώσεις (πάλι θα προτιμούσα μια φυσική εγώ), μπορεί άλλος λόγος. Δεν ξέρω. Την Τρίτη όμως άκουσα την παρακάτω πρόταση κατά λέξη. "Να βγάλουμε και φωτογραφίες να τις ανεβάσουμε στο Facebook". Όχι να βγούμε φωτογραφίες για να σε έχω να σε βλέπω και μετά ίσως βάλω καμιά ως φώτο προφίλ ή ως εξώφυλλο. Να βγούμε φωτογραφίες για να μαζέψουμε likes και να δείξουμε ότι διασκεδάζουμε (μάλλον, πάλι δεν ξέρω). Τελικά βγήκαν και οι φωτογραφίες, με εμένα πάλι εκτός, και ανέβηκαν και επί τόπου. Ακολούθησε ένα σκηνικό που από τη μία με ξενέρωνε και από την άλλη με διασκέδαζε. Είχαν όλοι τα κινητά τους και ήταν στο φεισμπουκ για να δουν τα σχόλια και τα likes. Ήταν δίπλα στο ίδιο τραπέζι και μιλούσαν μέσω φέισμπουκ.

Και αυτή ήταν η βραδιά. Βγήκαν έξω, μίλησαν στο φέισμπουκ με άλλα άτομα που ήταν σπίτια τους ή ποιος ξέρει; μπορεί να ήταν κι αυτοί για καφέ, μίλησαν λίγο μεταξύ τους, βγάλανε φωτογραφίες και τις ανέβασαν στο φέισμπουκ (Υay!) μέχρι που γύρισαν σπίτια τους. Αυτή ήταν η διασκέδαση τους γιατί όντως διασκέδασαν. Φαινόταν. Ίσως μόνο η Α. να μην κατάλαβε και πολλά αλλά οκ. Κι εγώ παρότι δεν ταίριαζα, αν εξαιρέσουμε ένα σημείο πέρασα πολύ καλά. Αφενός γιατί ήμουν με ένα άτομο που υπερλατρεύω και ένα που περνάω καλά και αφετέρου για όλα αυτά που σκεφτόμουν από μέσα μου καθώς έβλεπα τους υπόλοιπους.

Έτσι θα 'πρεπε να 'ναι παντού.
Φεύγουμε τελείως από προχθές αλλά μένουμε στο θέμα διασκέδαση. Ή να το γράψω στο επόμενο ποστ. Έτσι θα κάνω.

Πέμπτη 12 Σεπτεμβρίου 2013

Ελένη


Σου αρέσουν οι Portishead;

Seven Months

ε, τότε γιατί δεν ακούς και τους Sequence Theory Project;

Civilization Collapse

Κατέβασες και τα δύο τους άλμπουμ στην τιμή που εσύ όρισες (από 0 μέχρι όσο θέλεις) από το πάνω λινκ και έχεις ερωτευτεί την αισθητική της μπάντας στο Κύτταρα και το πιάνο στο τέλος του Dream on a Bike; Τραγουδάς το Angel's Lullaby σε τρεις γλώσσες και κουνιέσαι στον ρυθμό του Choco Choco; Ακόμα έχεις στα αυτιά σου τα εφέ του Toyland και η φωνή της Μελεντίνης στο Silence και στο It's Time έχει κολλήσει στο κεφάλι σου; 

ε, τότε γιατί δεν ακούς και το προσωπικό της άλμπουμ;

AiRa (The Clown Girl)

Με τα στάνταρ που είχες και με αυτά που πιστεύεις ότι μπορεί να προσφέρει, στην αρχή το θεώρησες αδύναμο στις φωνητικές μελωδίες αλλά τελικά μαγεύτηκες απ' την όλη ατμόσφαιρα από βιολί, φαγκότο και theremin; Φυσικά λάτρεψες το παιχνιδιάρισμα στο Cynical Circus, το καμπαρέ The Desert Inside και το στοιχειωτικό The Question;

ε, τότε γιατί δεν ακούς και τις CocoRosie;

 
Child Bride

Δεν μπορείς να αρχίσεις την μέρα σου χωρίς να ακούσεις το πιανάκι στο The Moon asked the Crow; Ακούς στον ύπνο σου τα Harmless Monster και After the Afterlife; Άκουσες αμέτρητες φορές σερί το Beautiful Boyz στην εκτέλεση με τον Antony Hegarty την πρώτη φορά που το έμαθες;

ε, τότε γιατί δεν ακούς και Antony and the Johnsons;

 
Man is the Baby

Σε σήκωσε από την καρέκλα με την δύναμη της φωνής του στο Hitler in My Heart και στο Twilight; Σε έκανε λιώμα όταν σπάραζε σαν πληγωμένο λιοντάρι στο Hope There's Someone και στο Her Eyes Are Underneath The Ground; Τραγουδάς στον δρόμο τα Daylight and the Sun και River of Sorrow;

ε, μη πάμε και στην Chelsea Wolfe γιατί δεν θα τελειώσει ποτέ η διαδρομή που λέγαμε.

Δευτέρα 19 Αυγούστου 2013

Σάββατο 27 Ιουλίου 2013

Σε ξέρω από το Facebook


Βλέπω πρόσωπα στον δρόμο που κάτι μου θυμίζουν. Προσπαθώ να θυμηθώ από που τους ξέρω και καταλήγω ότι τους ξέρω από το Facebook. Δεν τους έχω μιλήσει ποτέ, δεν τους έχω φίλους, απλά έχω δει το πρόσωπό τους στο timeline μου σε φωτογραφίες φίλων μου. Κι όλα αυτά εγώ που έχω στο facebook 13 φίλους και δεν κάθομαι να κοιτάω ξένα προφίλ. Σκεφτείτε άλλους που έχουν πάνω από 500 φίλους, κοιτάνε κάθε φωτογραφία, κάνουν στόκινγκ σε κάθε γκόμενα κλπ.

Παρασκευή 19 Ιουλίου 2013

Big Emotions



Ένα πολύ καλό παράδειγμα για το από πάνω, είναι οι παρακάτω στίχοι.


And now, though you’re not here, I can still feel your hand

And now, though you’re not here, I can still smell your hair
And now, though you’re not here, I can see your eyes
And now, though you’re not here, I can taste the spit
That shines on your lips that you were licking
The first time we kissed
All this thinking
I can’t shut off…my head..


And now, and now, I thin 
k about the insects
And now, I think about the worms
And now, and now, I think about the dirt
And now, I think about the hurt
That you never showed
On the outside
Screamed what controls the pain in the night skies
And I can’t shut off my head…


And now, can not hear, frightened of the sunset
It’s a silent explosion, happening at the end of the world
Everything pulls itself toward the end
And every cloud makes the shape and resembles your face
Oh, I see your face
Don’t need to remember
I can always see your face
Now I surrender
Cause I can’t shut off…my head…


And now, when I look up at the stars
I don’t really see the stars
All I see is the dark
And now I see how everything turns dark
And the light only lasts for a little while
And we’re all light that’s going somewhere
I can still see the light that shines through your hair
Cause I can’t shut off…my head…


And now, that you’re not here, I keep seeing a ghost
Everyone, I see, disappears
Everywhere, I go, I see your ghost
Everywhere I see your face in the crowd
The things we can’t see
We just keep looking (laugh)
The things have died
Somehow just keep living
Cause I can’t shut off….my head…


And now, there’s a soundless sound
And now, there’s a humless hum
And now, there’s an electric raindrop
That fills up this little paper cup
That flows on from now…until forever
Searching for why there’s a God and Heaven
Cause I can’t shut off…my head…


And now, that you’re not here, the seconds are forever
And now, a minute is not a minute
And now, an hour is not an hour
And now, my power has no power
Cause time just destroys, and bells keep ringing
The leaves from the trees
Keep falling and spinning
And I can’t shut off…my head…


And now there’s a wave and shadows moving
And sometimes the sun imitates the moon
The waves, the waves of the dark move in the afternoon
Evening sky overcomes you
So fixed to the dawn
A new day is breaking
And I shut my eyes
The moons is waiting
Cause I can’t shut off…my head…

The Flaming Lips - 7 Skies H3 



Σάββατο 15 Ιουνίου 2013

Άλλο ένα ουσιώδες ποστ


Πάντα κοιμάμαι μπρούμυτα και συνήθως έχω το ένα χέρι κάτω από το μαξιλάρι. Υπάρχουν κάποιες μέρες όμως που απλά δεν μπορείς να κοιμηθείς. Δεν σε πιάνει ύπνος με τίποτα.



και αρχίζεις να προσπαθείς όλες τις πιθανές και απίθανες στάσεις και θέσεις μέχρι να σε πάρει ο ύπνος.


Αλλά φυσικά πάλι δεν καταφέρνεις κάτι, γι' αυτό εγώ λέω πάντα στον εαυτό μου εκείνες τις ώρες: "Ποιον κοροϊδεύεις ρε Γιώτα; Αφού δεν πρόκειται να σε πάρει ο ύπνος ανάσκελα. Μόνο μπρούμυτα κοιμάσαι και μάλιστα η αρχή του ύπνου γίνεται πάντα από την αριστερή πλευρά." και έτσι λύνεται το πρόβλημα αϋπνίας.

Χθες βέβαια κάτι τέτοιο δεν συνέβη καθώς έπεσα για ύπνο στις τρεις και τελικά κοιμήθηκα στις εφτά.

Παρασκευή 14 Ιουνίου 2013

Τρίτη 28 Μαΐου 2013

Αφιέρωμα: Κρουστά



Στο σημερινό ποστ έχουμε επιβλητικά τύμπανα, έχουμε bongos για τον ρυθμό, έχουμε ντραμς για headbanging, έχουμε και ντέφι και κάποια ακόμη κρουστά έτσι για ποικιλία.






Επίσης στα:


The Mars Volta - Day of the Baphomets (στο 9:48)
The Mars Volta - Discography
Tool - Vicarious
Tool - Discography
The Raconteurs - Consoler of The Lonely
The Raconteurs - Discography
Red Hot Chili Peppers - Hump De Bump
Pain of Salvation - Martius Nauticus II (στο τέλος)
At the Drive-In - Chanbara
Anywere - Infrared Moses
Gazpacho - Hell Freezes Over IV
Gazpacho - Hell Freezes Over I
Grayceon - The End of Days
Om - Haqq al-Yaqin
Porcupine Tree - Blackest Eyes
Rodrigo Y Gabriela and C.U.B.A. - Diablo Rojo
The Rolling Stones - Sympathy for the Devil
The White Stripes - Hello Operator
Jet - Are You Gonna Be My Girl?

Πέμπτη 23 Μαΐου 2013

Αφιέρωμα: Μπάντζο



Το μπάντζο το έχω συνδυάσει στο μυαλό μου με καουμπόηδες, με κοκκινοτρίχιδες και με yodeling. Είναι ένα όργανο που μπορεί να κάνει παρέα με τη νοσταλγία αλλά πιο συχνά είναι εκεί για να σου φτιάξει τη διάθεση.






Επίσης στα:


Modest Mouse - Bukowski
Tom Waits - Chocolate Jesus
Crippled Black Phoenix - (What?)
Hexvessel - Death Knell Tolls
Porcupine Tree - Trains
Led Zeppelin - Gallows Pole
Violent Femmes - Country Death Song
The Raconteurs - Top Yourself
Grizzly Bear - Reprise
The Builders and the Butchers - Golden And Green
Mark Lanegan- Constant Waiting
Digger Barnes-The Real Way
Desert Grave - Dog Fashion Disco
Steve Von Till - This River
O'Death - Bugs
Mastodon - Divinations

Πέμπτη 2 Μαΐου 2013

Ανασφάλειες




Sarah: „What’s the matter, honey?“
Claire: „I just got rejected for my grant.“
Sarah: „Those dicks. Let me see that. Oh, well, there will be another one.“
Claire: „Shit.“
Sarah: „Maybe you’re not an artist.“
Claire: „Why would you say that?“
Sarah: „Did it hurt your feelings when I said it?“
Claire: „Yeah. “
Sarah: „Maybe I’m right. Maybe if you were an artist, you’d have laughed when I said that. Like if you told me I was purple I would laugh because I know I’m not purple. But when I said you weren’t an artist, you felt bad, maybe there’s a grain of truth in it.“
Claire: „You were the one who took me by me shoulders and looked me in my eyes and told me that I was an artist.“
Sarah: „Maybe you were. Maybe you are. Maybe you aren’t. I don’t know. … No one else can tell anyone what to do, least of all me.“


Παρασκευή 15 Μαρτίου 2013

Απορία


Σήμερα μου γεννήθηκε η εξής απορία. Πώς γίνεται οι φασίστες να έχουν σαν κύριο λόγο για το μίσος στους Τούρκους το ότι μας έσφαξαν πριν κάποια χρόνια και παρ' όλα αυτά να πηγαίνουν τους Γερμανούς που έκαναν το ίδιο και πιο πρόσφατα. Αν κάποιος φασίστας διαβάζει το μπλογκ μου να μου λύσει την απορία να σταματήσει να το διαβάζει.

Έτσι κι αλλιώς την απορία μου την έλυσε ένας φίλος: Οι φασίστες είναι πανηλίθιοι.

Παρασκευή 1 Μαρτίου 2013

I'll follow you to the ends of the Earth!

I'll follow you to the ends of the Earth! Photographer's amazing pictures of girlfriend leading him by the hand around the globe

Some men aren't keen on letting their partners take the lead.
But not Russian photographer Murad Osmann.
While some of his peers hate the thought of just being led around the shops, he was quite happy to let his girlfriend guide him around the world.

Scroll down for video

Wherever I may roam: Russian photographer Murad Osmann has documented his travels as he is guided around the world by his girlfriend
Wherever I may roam: Russian photographer Murad Osmann has documented his travels as he is guided around the world by his girlfriend
Travel guide: Each image shows Murad's extended hand holding onto his partner's in front of him as she leads him to some of the globe's most exotic locations
Travel guide: Each image shows Murad's extended hand holding onto his partner's in front of him as she leads him to some of the globe's most exotic locations
Hat's a nice shot: The pair have travelled from Moscow to Hong Kong and Singapore to Bali
Hat's a nice shot: The pair have travelled from Moscow to Hong Kong and Singapore to Bali
Hand-in hand in front of the clock's hands: Murad is led past the iconic sights of the Houses of Parliament and Big Ben in London
Hand-in hand in front of the clock's hands: Murad is led past the iconic sights of the Houses of Parliament and Big Ben in London
He has documented his travels by taking pictures from his point of view as he is led to the four corners of the globe by his stunning other half, Nataly Zakharova.
From the gondolas of Venice to the jungles to the Far East, each image shows his extended hand holding onto his partner's in front of him.
With her back turned away from the camera, we never see her face as she guides the viewer to some of the globe's most exotic and iconic landscapes.
But she is seen in a variety of outfits from hoodies to dresses and bikinis to barely anything at all.
This way, darling: Murad is led down an avenue lined with statues of Buddhist monk on their leg of the Far East
This way, darling: Murad is led down an avenue lined with statues of Buddhist monk on their leg of the Far East
Guide me o thou sexy diva: Murad's girlfriend sports a back-to-front Venetian mask and not much else as she guides him through the back streets of a town
Guide me o thou sexy diva: Murad's girlfriend sports a back-to-front Venetian mask and not much else as she guides him through the back streets of a town
You're love keeps lifting me higher: Preparing for a romantic hot-air balloon flight. The pair started their travels in October 2011
You're love keeps lifting me higher: Preparing for a romantic hot-air balloon flight. The pair started their travels in October 2011
Water way to live: The couple travel through Venice on a gondola. Every shot shows his outstretched hand clasping hers
Water way to live: The couple travel through Venice on a gondola. Every shot shows his outstretched hand clasping hers
Cultural exchange: The pair pose with actors dressed as cold war soldiers outside the Brandenburg Gate in Berlin, Germany
Cultural exchange: The pair pose with actors dressed as cold war soldiers outside the Brandenburg Gate in Berlin, Germany
There are also more down-to-earth shots, such as visiting a bowling alley and riding an escalator, as he keeps a visual record of all his adventures with his loved one.
Murad, an executive producer for the film company Hype Productions, started his journey in Barcelona in October 2011.
He has since travelled to dozens of locations from Moscow to Hong Kong and Singapore to Bali.
Bright lights of the city: Some men aren't keen on letting their partners take the lead, but not Murad
Bright lights of the city: Some men aren't keen on letting their partners take the lead, but not Murad
The couple stand in front of a rainforest scene. Murad works as an executive producer for film company Hype Productions
The couple stand in front of a rainforest scene. Murad works as an executive producer for film company Hype Productions
Love on an escalator: There are also more down-to-earth shots like as Murad documents every element of their adventures
Love on an escalator: There are also more down-to-earth shots like as Murad documents every element of their adventures
Popular pictures: Murad has posted his photographs on his Instagram page, which has nearly 25,000 followers
Popular pictures: Murad has posted his photographs on his Instagram page, which has nearly 25,000 followers
Murad said Nataly, a journalist from Moscow, was the inspiration behind his unusual collection.
He told MailOnline: 'The first photo happened in Barcelona while we were on vacation. 
'Nataly was a bit annoyed that I was always taking pictures of everything, so she grabbed my hand and tried to pull me forward. 
'That said it didn't stop me from doing photos while she was pulling me. So that's how it all started.'
Murad graduated as a civil engineer from Imperial College London, but later decided to pursue a career centred around his passion of photography and started his own production company.
Bride of Frankenstein: Murad's girlfriend is 'attacked' by a human statue on the their global travels
Bride of Frankenstein: Murad's girlfriend is 'attacked' by a human statue on the their global travels
Cartoon capers: The pair outside Disneyland. Murad's girlfriend always has her back to the camera so you never see her face
Cartoon capers: The pair outside Disneyland. Murad's girlfriend always has her back to the camera so you never see her face
At the bowling alley: Not all their travels involved exotic locations
At the bowling alley: Not all their travels involved exotic locations
Closer to home: The couple visit the famous Red Square in Moscow in their homeland of Russia
Closer to home: The couple visit the famous Red Square in Moscow in their homeland of Russia
He said: 'It might seem that I have a lot free time, but actually we travel mostly for three to four days abroad due to me being always busy at work.
'The photos were initially taken by iPhone and corrected in camera+ app. Now I am using any photo equipment that I will have at the time and I try to do less retouching as before.'
He has posted dozens of his photographs on his Instagram page, which has nearly 25,000 followers.
One poster summed it up by saying: 'You are winning at life.'
Stunning view: Nataly gave Murad the inspriation for his usual way of picturing his travels when she got annoyed that he was always taking pictures and grabbed his hand
Stunning view: Nataly gave Murad the inspriation for his usual way of picturing his travels when she got annoyed that he was always taking pictures and grabbed his hand
In the swing: This is the first picture in the collection where their hands are not touching
In the swing: This is the first picture in the collection where their hands are not touching

And here they are....

In love: Murad and his girlfriend have shared some of their most amazing moments together
In love: Murad and his girlfriend have shared some of their most amazing moments together

 VIDEO  Girlfriend in the pictures is Russian journalist Natalia Zakharova 


Girlfriend Natalia Zakharova pictures here



πηγή

Δευτέρα 4 Φεβρουαρίου 2013

Ναπολέων


Όταν ο Ναπολέων πέθανε, οι γιατροί έκοψαν το πέος του. Το έβαλαν σε ένα βάζο και το έδωσαν στον  ιερέα του. Μη με ρωτήσετε γιατί. Τα χρόνια πέρασαν με το πέος συνεχώς να αλλάζει χέρια με την τιμή του συνεχώς να αυξάνεται. Φτάσαμε στο σήμερα και τουλάχιστον τρεις άνθρωποι ισχυρίζονται ότι έχουν το πέος του Ναπολέοντα. Βέβαια δεν είναι σημαντικό το ποιος έχει το αληθινό. Το μεγάλο ερώτημα είναι σε ποιους ανήκαν τα άλλα πέη. 

Κυριακή 3 Φεβρουαρίου 2013

Στις ταινίες


πάντα όταν αναφέρονται σε ένα θέμα που έχει να κάνει με την θρησκεία, κάποια στιγμή κάποιος θα πετάξει, με εκδικητικό πιο συχνά τρόπο, μια φράση από τη βίβλο και μάλιστα θα πει και ποιος το είπε, ποιανού επιστολή είναι κλπ. λες και την έχει αποστηθίσει όλη άσχετα με το πόσο κοντά είναι στον Θεό. Εγώ οι μόνες ατάκες που μπορώ να πω έτσι εύκολα είναι από το Κωνσταντίνου και Ελένης.

Σάββατο 26 Ιανουαρίου 2013

Αφιέρωμα: Πιάνο



Σε γαληνεύει, σε μελαγχολεί, σε κάνει να ερωτεύεσαι. Το πιάνο ενώνει κόσμο αλλά σου κρατάει και συντροφιά όταν δεν θέλεις κανέναν.






Επίσης στα:


Muse - New Born
Ancestors - The Last Return
Matt Elliott - If Anyone Tells Me "It's Better to Have Loved and Lost Than to Never Have Loved at All" I Will Stab Them in the Face
Opeth - Heritage
Pain of Salvation - Pluvius Aestivus
Hugh Laurie - St. James Infirmary
Steven Wilson - Belle de jour
Parov Stelar - Requiem for Annie
Gazpacho - She's Awake
My Own Private Alaska - Die For Me (If I Say Please)
Cocorosie - The Moon Asked the Crow
Agalloch - Odal
Agnes Obel - Riverside
Mamiffer - Black Running Water
Mary and The Boy - Wrinkled old lady
seQueNce tHeOry pRojeCt - DreAm oN a biKe
Radiohead - Last Flowers
The Raconteurs - You Don't Understand Me
Yann Tiersen & Shannon Wright - No mercy for she

Τρίτη 22 Ιανουαρίου 2013

Oz


Μπορείς να αποδράσεις από το Οζ
You can escape from Oz
με πονηρούς τρόπους
in subtle ways
Ηρωίνη, αλκοόλ...
Heroin, alcohol...
Μπορείς να γεμίσεις το κεφάλι σου
You shellac your brain
με χημικά και είναι σχεδόν το ίδιο καλό
with chemicals and it's almost as good
όπως το να ήσουν ελεύθερος
as being free




Το πρόβλημα είναι,
Problem is, 
ότι κάνεις πολλά ναρκωτικά
you do too many drugs
και γίνεσαι κρατούμενος
and you become a prisoner
διαφορετικού είδους
of a different sort


Και είναι ακόμα πιο δύσκολο
And it's even harder to escape
να αποδράσεις από το κενό που ακολουθεί
the emptiness that follows


_________________________________________________________________


Too many prisons
Πολλές φυλακές
And not enough schools
και λιγοστά σχολεία
Too many weapons
Πολλά όπλα
And not enough tools
και λιγοστά εργαλεία
Not enough teachers
Λιγοστοί καθηγητές
Too many fools
πολλοί ανόητοι



But me...
Αλλά εγώ...
l'm from where fights is born
Είμαι από εκεί που γεννήθηκε ο αγώνας
l'm from where nights is dawned
Από εκεί που οι νύχτες ξημέρωσαν
l'm from the ingredients
Είμαι φτιαγμένος από τα υλικά
Spit from the sun
που έφτυσε ο ήλιος
l formed an allegiance with the number one
Έκανα συμμαχία με το νούμερο ένα
The letter A
Το γράμμα Άλφα
The beginning of the day
Το ξεκίνημα της ημέρας
The way, the wisdom
Τον τρόπο, τη σοφία
The wish, the will
Την ευχή, τη θέληση
The river, the tree, 
Το ποτάμι, το δέντρο
The try, the trek 
Την προσπάθεια, το ταξίδι
The rub of the neck
Το τρίψιμο του λαιμού
The ball of the foot
Τη μπάλα του ποδιού
The back of the thigh
Το πίσω μέρος του μηρού
The glimmer of their eye
Το αμυδρό φως των ματιών τους



I have taken on the likeness of love
Έχω πάρει την μορφή της αγάπης
The harbour of hate
Το λιμάνι του μίσους
The hell of here
Την κόλαση του εδώ
And the wonder of the where after
Και την απορία του μετά
l've discerned the disaster
Έχω διακρίνει την καταστροφή
And drank Dom Perignon
Και έχω πιει Ντομ Περινιόν
And Armageddon
Και Αρμαγεδδών
l have drank the sacred ambrosia
Έχω πιει την Ιερή Αμβροσία
Housed in the chalice
Που κατοικεί στο Άγιο Δισκοπότηρο
Of the rebellious cherubim
Από τον ανυπότακτο Χερούβ
Disguised as quarter juices
Μεταμφιεσμένη σε μικρό μπουκαλάκι χυμού



l have died toothless
Έχω πεθάνει φαφούτης
And been reborn 144,000 times
Και έχω αναγεννηθεί 144.000 φορές
l've got 144,000 rhymes
Έχω 144.000 ρίμες
For every brain cell
Για κάθε κύτταρο του εγκεφάλου



But l waste away in a cell...
Αλλά τα έχασα σε ένα κελί...


Τρίτη 1 Ιανουαρίου 2013

Τα Αντικλείδια


Η Ποίηση είναι μια πόρτα ανοιχτή.
Πολλοί κοιτάζουν μέσα χωρίς να βλέπουν
τίποτα και προσπερνούνε. Όμως μερικοί
κάτι βλέπουν, το μάτι τους αρπάζει κάτι
και μαγεμένοι πηγαίνουνε να μπουν.
Η πόρτα τότε κλείνει. Χτυπάνε μα κανείς
δεν τους ανοίγει. Ψάχνουνε για το κλειδί.
Κανείς δεν ξέρει ποιος το έχει. Ακόμη
και τη ζωή τους κάποτε χαλάνε μάταια
γυρεύοντας το μυστικό να την ανοίξουν.
Φτιάχνουν αντικλείδια. Προσπαθούν.
Η πόρτα δεν ανοίγει πια. Δεν άνοιξε ποτέ
για όσους μπόρεσαν να ιδούν στο βάθος.
Ίσως τα ποιήματα που γράφτηκαν
από τότε που υπάρχει ο κόσμος
είναι μια ατέλειωτη αρμαθιά αντικλείδια
για ν' ανοίξουμε την πόρτα της Ποίησης.
Μα η Ποίηση είναι μια πόρτα ανοιχτή.

Γιώργης Παυλόπουλος