~Η εικοσάδα και τα κείμενα είναι από τον @naumaxos~
Δεν κρύβω ότι είμαι μεγάλος φαν του Dave Gahan (όπως κάθε Έλληνας μεγαλωμένος στα χρόνια του ΠΑΣΟΚ, είμαι προσωπολάτρης), τόσο μεγάλος που σχεδόν δεν ενοχλήθηκα όταν το 2009 ακυρώθηκε η συναυλία των Depeche Mode στο Terra Vibe (τουλάχιστον με αυτόν τον τρόπο έκατσα όσο λιγότερο γινόταν στο Terra Vibe) γιατί δε θα άντεχα να απογοητευθώ, τόσο μεγάλος που (Φάηλε Κρανιδιώτη μη διαβάζεις παρακάτω, πέρνα κατευθείαν στην επόμενη παράγραφο) βλέποντας κάποια βίντεο από συναυλίες έχω φτάσει στο σημείο να αναρωτιέμαι για τη σεξουαλικότητά μου.
Ακούγοντας το Angels and Ghosts καταλαβαίνεις ότι και οι Soulsavers είναι φαν του, και πιθανότατα αποφάσισαν ότι αρκετά ταλαιπωρείται με τα τελευταία μέτρια άλμπουμ των Depeche Mode, ας του δώσουμε μερικά τραγούδια βγαλμένα από τις πιο ροκ-σόουλ στιγμές των Depeche των 90's και ας δούμε τι μπορεί να κάνει με αυτά. Και κάνει... Ανανεωμένος, ορεξάτος, απελευθερωμένος, σαν τον πρωταγωνιστή κάθε σωστού αθλητικού δράματος που, μετά από την ύβριν/αποτυχία/τραυματισμό πάει και παίζει με ερασιτέχνες/παιδιά και ανακαλύπτει ξανά τη χαρά του παιχνιδιού προτού επιστρέψει θριαμβευτής στην κορυφή (no pressure, επόμενε δίσκε των Depeche Mode).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το blog του Simigdaleniou είναι τέλειο.