Αυτή η μουσική, αυτή η μελωδία, αυτό το τραγούδι. Είναι λόγος για να φτιάξει κάποιος ταινία. Μικρού, μεγάλου μήκους δε με νοιάζει. Μια ταινία. Με εικόνες, με πρωταγωνιστές, με τη φύση, με τη ζωή. Το λιγότερο ένα βίντεο κλιπ. Δεν του αξίζει να συνοδεύεται από το εξώφυλλο του άλμπουμ, ούτε από γραμματοσειρές σε ένα νεκρό φόντο. Αυτό το τραγούδι πρέπει να συνοδεύει μια ιστορία. Όχι μόνο αυτή στους στίχους. Δεν είναι ότι το χρειάζεται, ότι το έχει ανάγκη. Αυτή η μουσική είναι σαν ταινία. Παρ' όλα αυτά πρέπει.
(ως ένδειξη διαμαρτυρίας προς στον κόσμο, έκρυψα την εικόνα)
Πριν γίνει το ποστ άκουσα στα γρήγορα όλα τα singles μήπως και έχω ακούσει κάποια χωρίς να ξέρω τον τίτλο και όντως συνέβη σε δύο. Από τα 32 που άκουσα πήγαμε στα 18 γνωστά μετά στα 15 ωραία και τελικά εύκολα στο τοπ 10. Παρ' όλα αυτά θα αρχίσω την αντίστροφη μέτρηση από το 15.
#15. Shakira - Don't Bother
#14. Beyonce & Shakira - Beautiful Liar
#13. Shakira - Loca
#12. Shakira - Illegal (ft. Santana)
#11. Shakira - Did It Again
#10. Shakira - Rabiosa
#9. Shakira - Ojos Asi
#8. Shakira - Empire
#7. Shakira - Whenever, Wherever
#6. Shakira - Can't Remember to Forget You (ft. Rihanna)
Είμαι κι εγώ από τα άτομα που μπορούν να χαθούν για πολύ ώρα στο YouTube. Όχι βλέποντας γάτες όμως. Ένα πολύ συχνό φαινόμενο είναι να ανακαλύπτω έναν νέο καλλιτέχνη, να ψάχνω ένα τραγούδι του σε λάιβ ακουστική εκτέλεση και μετά να βλέπω όλες τις ακουστικές εκτελέσεις τραγουδιών που μου αρέσουν στο κανάλι αυτό. Αυτά λοιπόν είναι τα τρία αγαπημένα μου μουσικά κανάλια στο YouTube που πιστεύω ξεχωρίζουν από πολλά.
OÜI FM
Αυτό που ξεχωρίζει σε αυτόν τον σταθμό από τους υπόλοιπους είναι ότι το 90% των κομματιών είναι διασκευές. Οι περισσότερες από αυτές μάλιστα όπως πρέπει στην αναλογία του να αλλάζεις το τραγούδι όσο πρέπει για να το κάνεις δικό σου χωρίς να χαθεί η μελωδία. Δύο από τις πιο ενδιαφέρουσες είναι σίγουρα αυτή στο Seven Nation Army στα γαλλικά με ηλεκτρονική διάθεση και αυτή στο Toxicity των System of a Down στο πιο indie/alternative.
Το ωραίο με αυτό το κανάλι είναι ότι οι καλλιτέχνες παίρνουν τα όργανα τους ή ότι βρουν για όργανα και πηγαίνουν παίζουν στους δρόμους. Ένα Take Away Show!
Εδώ έχουμε να κάνουμε με τον Scott Bradlee (πιάνο) και με μια ομάδα μουσικών, τους PostModern Jukebox, που παίρνουν κυρίως ποπ τραγούδια και τα αλλάζουν τελείως στυλ με μια μεγάλη προτίμηση στο vintage. Έχουν μεγάλη γκάμα από ερμηνευτές, ανάμεσα τους και ένας λυπημένος κλόουν με χρυσή φωνή που σίγουρα θα τον βρείτε στα related videos.
Αν και έχουν μπει ήδη 9 καρέ από αυτή τη σειρά, εδώ θα γίνει ένα αποκλειστικό αφιέρωμα γι' αυτήν και σίγουρα θα ακολουθήσει κι άλλο γιατί τα παρακάτω είναι από τρία μόνο επεισόδια. Όσα δεν είναι δικά μου, τα βρήκα στο kissthemgoodbye. Στην αρχή είχα 50 οπότε τα 36 που βάζω τελικά δείχνουν ότι όντως προσπαθώ να μη βάζω πάρα πολλά. Πραγματικά θαυμάστε πλάνα και χρώματα. Αν κάποιος έτυχε να διαβάζει αυτό το ποστ και δεν έχει δει τη σειρά, θέλω να μου πει αν του φαίνονται τόσο ωραία όσο σε εμένα.
.jpg)
