#15 Bob Moses - Days Gone By

~Η εικοσάδα και τα κείμενα είναι από τον @naumaxos~

Ρίχνοντας μια γρήγορη ματιά στη Wikipedia, βλέπεις ότι ο Bob Moses είναι ένας 67χρονος jazz ντράμερ. Επίσης ρίχνοντας μια γρήγορη ματιά στα προηγούμενα κείμενά μου βλέπεις ότι με τόσα ορθογραφικά αποκλείεται να είμαι τόσο sophisticated ώστε να ακούω jazz (παρά το ότι μόλις χρησιμοποίησα τη λέξη sophisticated και έγραψα το jazz με αγγλικούς χαρακτήρες). Και θα έχεις δίκιο (επίσης, άουτς) γιατί αυτό δεν είναι τζαζ αλλά 2 Καναδοί dj που αναμιγνύουν λάιβ όργανα με τον κλασικό dj εξοπλισμό για να φτιάξουν κάτι το οποίο είναι κάπου ανάμεσα σε indie rock και house (ώπα, κάτσε, μη φεύγεις, δεν εννοώ house με αυτά τα φωναχτά ρεφρέν με το φςςς από πίσω που δεν καταλαβαίνεις αν είναι μέρος του τραγουδιού ή αν ξεκινά η μηχανή καπνού για να ανέβουν στο μπαρ οι χορεύτριες). Ο ένας από τους 2 (ο Bob; Ο Moses; Είναι το Bob Moses το όνομα ενός από τους 2; Έχω τόσες απορίες σχετικά με αυτό το όνομα και γιατί το διάλεξαν) έχει αναλάβει και το να τραγουδάει και είναι κάτι παραπάνω από τίμιος, χωρίς υπερβολές, με αξιομνημόνευτα μελωδικά ρεφρέν. Δεν είναι τυχαίο ότι η βάση τους είναι πλέον στην περιοχή του Μπρούκλιν, καθώς, ακούγοντάς το, σχεδόν μπορείς να δεις μπροστά σου επιμελώς ατημέλητους χίπστερ με τη ζακέτα του Kurt Cobain στο MTV unplugged και το μαλλί ριγμένο όλο μπροστά σαν τον Andy Samberg να κουνάνε ρυθμικά το κεφάλι. Πιθανότατα αν δεν είχα κι εγώ αυτή την εικόνα στο μυαλό μου, να το είχα και ψηλότερα.