#1 The Weeknd - Beauty Behind The Madness

~Η εικοσάδα και τα κείμενα είναι από τον @naumaxos~

Ο Weeknd σε 5 χρόνια καριέρας έχει μια ανοδική πορεία που μπορεί να συγκριθεί μόνο με αυτή του Νεϊμάρ ή του Αλέξη Τσίπρα. Από χαμηλών τόνων alternative R'n'B σε ξεδιάντροπη ποπ σαν νέος Michael Jackson να τραγουδάει για το πώς δε μπορεί να νιώσει το πρόσωπό του λόγω κοκαΐνης ή για το ότι τηλεφωνεί αργά το βράδυ στον Drake (ακούστε το The Hills πριν/μετά το Hotline Bling και πέστε μου ότι κάνω λάθος).

Είναι τόσο καλό που παραβλέπω τις συνεργασίες με Lana Del Rey & Ariana Grande (τουλάχιστον η δεύτερη δεν υπάρχει στο Beauty Behind The Madness), είναι τόσο καλό που το έβαλα στο νούμερο 1 παρά το ότι δεν είμαι και ο μεγαλύτερος φαν του ιδιώματος, είναι τόσο καλό που για χάρη του Earned It έκατσα και είδα ΌΛΟ το 50 Shades of Grey (self-cross-promotion alert).




Αντί επιλόγου, μερικά honorable mentions για το 2015:

Baroness - Purple, που σίγουρα θα ήταν στη λίστα αν έβγαινε λίγο νωρίτερα ή αν για κάποιο λόγο αποφασίζαμε σαν πλανήτης να κάνουμε το λογικό και να βγάζουμε λίστες ανασκόπησης του 2015 αφού αυτό τελειώσει,

[Amorphis - Under the Red Cloud  
Moonspell - Extinct 
Stonebringer - Those Winds 
Το 80% του νέου Iron Maiden]
γιατί καμιά φορά βγαίνει ο μεταλάς από μέσα μου,

Graveyard - Innocence & Decadence, πολύ καλοί στο ρετρο-ροκ αλλά νομίζω ένα κλικ κάτω από τα προηγούμενά τους,

Benjamin Clementine - At Least For Now, φοβερές φωνητικές επιδείξεις αλλά καμιά φορά πέφτει στην παγίδα του επιδειξία,

Night Knight - God Is A Motherfucker, χάνει λόγω ελληνικής προφοράς του τραγουδιστή και του τίτλου που θα ταίριαζε σε black/death metal δίσκο,

Birds of Tokyo - Anchor, γιατί έχει το τραγούδι που πιθανότατα άκουσα πιο πολύ μέσα στο 2015,

Vennart - The Demon Joke, πρώην Oceansize και λάιβ κιθαρίστας των Biffy Clyro δε χρειάζεται κάτι άλλο,

Torres - Sprinter, ξανά, ένα κλικ πιο κάτω από το προηγούμενό της,

Arcane - Known/Learned, όπως και για τους Iron Maiden, θα μπορούσαν να κόψουν μερικά τραγούδια,

The Parlor Mob - Cry Wolf, το είχα πολύ ψηλά στη λίστα, έμεινε απ'έξω απλά και μόνο λόγω διάρκειας.